фуля́равы фуля́ровый;

~вая ху́стка — фуля́ровый плато́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хусці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж. (разм.).

Тое, што і хустка.

|| памянш. хусці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ху́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

1. гл. хустка.

2. Невялікі кавалачак тканіны квадратнай формы для выцірання носа, твару; насоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаль, -я, мн. -і, -яў, м.

Доўгая вузкая вязаная тканіна або тканая хустка.

Абкруціць шыю шалем.

|| прым. ша́левы, -ая, -ае.

Ш. каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліца,

халодная зброя; рэлігійная парчовая хустка.

т. 12, с. 12

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гаспады́нін, ‑а.

Які належыць гаспадыні. Гаспадыніна хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паланці́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Футравая або аксамітавая жаночая наплечная накідка (шаль), а таксама вялікая і шырокая хустка.

Сабаліны п.

|| прым. паланці́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́мін ма́мин, ма́мы;

~на ху́стка — ма́мин плато́к; плато́к ма́мы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаль ж. ху́стка, -кі ж., шаль, род. ша́ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chustka

ж. хустка;

chustka do nosa — насоўка;

chustka harcerska — гарцэрскі гальштук;

chustka na szyje — хустка на шыю; шыйная хустка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)