Verbum

адбушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак.

Перастаць, скончыць бушаваць. Адышлі халады і слата, адбушавалі першыя навальніцы. Хадкевіч.

выгіна́сты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Выгнуты, звілісты. Выгінастая шабля. Выгінастая сцежка. □ Дарога ішла паўз выгінастую затоку. Хадкевіч.

вы́гнутасць, ‑і, ж.

Асаблівасць выгнутага. [Марынка] заўважыла і выгнутасць шырокіх броваў, і выразна акрэсленыя тонкія вусны. Хадкевіч.

самалю́бны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і самалюбівы. Змяніўся чалавек з часу вайны — самалюбны стаў, упарты. Хадкевіч.

фотапартрэ́т, ‑а, М ‑рэце, м.

Партрэт, зроблены фатаграфічным спосабам. Неяк у «Правде» быў змешчан.. фотапартрэт [Валі Забаронька]. Хадкевіч.

пагучне́ць, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца гучным, гучнейшым. Голас у.. [брыгадзіра] пагучнеў, але ў ім адчувалася мяккасць, ласкавасць. Хадкевіч.

заклапо́чанасць, ‑і, ж.

Стан заклапочанага. Люся заўважыла заклапочанасць Зараніка і запытала з хітрынкай: — Што — атрымалі пачастунак? Хадкевіч.

вераснёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да верасня. Вуліца дыхнула ў твар слаўнай свежасцю вераснёвага вечара. Хадкевіч.

рабава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі рабы; з невялікім рабаціннем. Позірк Паходні затрымаўся на рабаватым твары маладога трактарыста. Хадкевіч.

праслязі́цца, ‑сляжуся, ‑слязішся, ‑слязіцца; зак.

Расхвалявацца да слёз, праліць слёзы. Цётка Ганна праслязілася, праводзячы Жарынку да машыны. Хадкевіч.