кінадакументалі́стыка, ‑і, ДМ ‑стыцы, ж.

Галіна кінематаграфіі, якая ахоплівае ўсе віды хранікальных і дакументальных фільмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаальмана́х, ‑а, м.

Кінафільм, які складаецца з некалькіх самастойных фільмаў, аб’яднаных агульнай тэмай, адным жанрам і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fílmvorführung

f -, -en дэманстра́цыя [пака́з] фі́льмаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кінааўтама́т, ‑а, М ‑маце, м.

Электронна-вылічальная ўстаноўка, якая дазваляе паказваць адзін з фільмаў па выбару большасці гледачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Абсталяванне, тэхнічныя сродкі і прыёмы ў кінематаграфіі для вытворчасці і дэманстрацыі фільмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэтраспекты́ва, ‑ы, ж.

Кніжн. Тое, што змяшчае рэтраспектыўны агляд (рэтраспектыўная выстаўка, дэманстрацыя, апісанне і пад.). Рэтраспектыва дакументальных фільмаў. Рэтраспектыва савецкага балета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шырокафарма́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Зняты на плёнцы, якая шырэй за звычайную (пра фільм). Шырокафарматны фільм.

2. Прызначаны для дэманстрацыі такіх фільмаў. Шырокафарматны панарамны кінатэатр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fílmverleih

m -(e)s, -e прака́т фі́льмаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

«Летапіс» (аб’яднанне дакумент. фільмаў) 7/237; 12/647

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тэлекіно́

(ад тэле- + кіно)

дэманстрацыя кінематаграфічных або тэлевізійных фільмаў на тэлеэкране.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)