аўтадыспе́тчар, ‑а, м.

Аўтаматычнае прыстасаванне для выканання функцый дыспетчара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трансцэндэ́нтнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць трансцэндэнтнага. Трансцэндэнтнасць ідэй. Трансцэндэнтнасць функцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́ктар-фу́нкцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ктар-фу́нкцыя ве́ктар-фу́нкцыі
Р. ве́ктар-фу́нкцыі ве́ктар-фу́нкцый
Д. ве́ктар-фу́нкцыі ве́ктар-фу́нкцыям
В. ве́ктар-фу́нкцыю ве́ктар-фу́нкцыі
Т. ве́ктар-фу́нкцыяй
ве́ктар-фу́нкцыяю		 ве́ктар-фу́нкцыямі
М. ве́ктар-фу́нкцыі ве́ктар-фу́нкцыях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́ма-фу́нкцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. га́ма-фу́нкцыя га́ма-фу́нкцыі
Р. га́ма-фу́нкцыі га́ма-фу́нкцый
Д. га́ма-фу́нкцыі га́ма-фу́нкцыям
В. га́ма-фу́нкцыю га́ма-фу́нкцыі
Т. га́ма-фу́нкцыяй
га́ма-фу́нкцыяю		 га́ма-фу́нкцыямі
М. га́ма-фу́нкцыі га́ма-фу́нкцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэ́льта-фу́нкцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́льта-фу́нкцыя дэ́льта-фу́нкцыі
Р. дэ́льта-фу́нкцыі дэ́льта-фу́нкцый
Д. дэ́льта-фу́нкцыі дэ́льта-фу́нкцыям
В. дэ́льта-фу́нкцыю дэ́льта-фу́нкцыі
Т. дэ́льта-фу́нкцыяй
дэ́льта-фу́нкцыяю		 дэ́льта-фу́нкцыямі
М. дэ́льта-фу́нкцыі дэ́льта-фу́нкцыях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

базе́даў, ‑дава.

У выразе: базедава хвароба — расстройства функцый шчытападобнай залозы.

[Ад уласн, імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́сінус, ‑а, м.

Адна з трыганаметрычных функцый — сінус дадатковага вугла.

[Ад лац. co — разам і sinūs — крывізна, выгіб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэціні́зм, -у, м.

1. Від эндакрыннага захворвання — адставанне, затрымка фізічнага і псіхічнага развіцця, абумоўленыя парушэннем функцый шчытападобнай залозы і галаўнога мозга (спец.).

2. перан. Тупасць, разумовая абмежаванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сакрэ́т², -у, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Рэчыва, якое выпрацоўваецца клеткамі розных залоз, неабходнае для жыццёвых функцый арганізма.

С. шчытападобнай залозы.

|| прым. сакрато́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

suspended animation [səsˌpendɪdænɪˈmeɪʃn] n.

1. med. часо́вае спыне́нне жыццёвых фу́нкцый

2. iron. по́ўная адсу́тнасць дзе́йнасці; засто́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)