Schick

m -, es шык, франтаўство́, форс

~ háben — апрана́цца з гу́стам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ры́зыка ж.

1. в разн. знач. риск м.;

2. разг. форс м., зано́счивость;

◊ на сваю́ ~ку — на свой риск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шык, ‑у, м.

1. Раскоша; форс, элегантнасць. Ого! З шыкам жывеш! Можна пазайздросціць. Шамякін. [Жончына] заўсёднае сціплае і простае ўбранне нібы супярэчыла таму шыку, з якім апранаўся Луцкевіч. Машара. // Асаблівым паводзіны, манеры, разлічаныя на тое, каб паказаць сябе перад кім‑н. Казіная ножка — асаблівы шык і вызначае пераважна тых, хто служыць ва ўзводзе пешай разведкі. Навуменка. З пэўным шыкам, частуючы Косцю «Казбекам»,.. [Грушэўскі] падміргнуў: — Усе мы не без граха. Карпюк.

2. у знач. вык. Разм. Задавальняе ў вышэйшай ступені, з’яўляецца найлепшым. Цяпер па модніц люба глянуць: Уборы — шык, адменны густ!.. Бачыла.

[Фр. chic.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyższy

wyższ|y

вышэйшы; больш высокі;

~y niż brat — вышэйшы (больш высокі) за брата;

~e wykształcenie — вышэйшая адукацыя;

stopień ~y грам. вышэйшая ступень;

siła ~a юр. форс-мажор;

izba ~a паліт. верхняя палата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)