флажо́к, ‑жка, м.

Памянш. да флаг (у 1 знач.); невялікі флаг. Пафарбаваны ў вішнёвы колер, з гірляндамі кветак на кабіне, на кузаве, з флажком на радыятары.. [самазвал] зіхацеў і іскрыўся. Карпаў. // Кавалачак паперы ў выглядзе флага, прымацаваны да шпількі, доўгай ніткі і пад. Флажкі на карце. Ёлачныя флажкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гюйс, ‑а, м.

Флаг, які паднімаюць на ваенных караблях 1‑га і 2‑га рангу ў часе стаянкі.

[Гал. geus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухко́лерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае два розныя колеры ў афарбоўцы ці складаецца з дзвюх частак рознага колеру. Двухколерны флаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Union Jack [ˌju:niənˈdʒæk] n. the Union Jack дзяржа́ўны флаг Аб’ядна́нага Карале́ўства, «Юніён Джэк»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́мпел, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вузкі доўгі флаг на мачце ваеннага судна.

2. Вузкі трохвугольны флажок, які служыць прыметай чаго-н.

Пераходны в.

3. Забяспечаны доўгім флажком або стужкай футляр, у якім змешчаны прадмет, які скідаецца з лятальнага апарата.

В. на Месяцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брэйд-вы́мпел, ‑а, м.

Ваенна-марскі флаг паменшанага памеру і рознага колеру, прысвоены камандзірам злучэнняў караблёў, дывізіёнаў і старшаму па рэйдзе.

[Гал. breedwimpel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́весіць сов.

1. (бельё и т.п.) вы́весить, разве́сить; (флаг — ещё) водрузи́ть;

в. сцяг — вы́весить (водрузи́ть) флаг;

2. (поместить для обозрения) вы́весить;

в. аб’я́ву — вы́весить объявле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Flágge

f -, -n сцяг, флаг

die ~ stréichen* — cпуска́ць флаг [сцяг]; перан. прызна́ць сябе́ перамо́жаным

die ~ híssen — падыма́ць флаг

das Schiff führt die déutsche ~ — карабе́ль плыве́ пад няме́цкім фла́гам [сця́гам]

únter fálscher ~ ségeln — разм. дзе́йнічаць пад чужы́м і́мем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гюйс

(гал. geus)

флаг, які паднімаюць на ваенных караблях у час стаянкі на якары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pirate​1 [ˈpaɪrət] n.

1. піра́т;

a pirate crew піра́цкая кама́нда;

a pirate ship/flag піра́цкі карабе́ль/флаг

2. паруша́льнік а́ўтарскага пра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)