(фр. fatalisme, ад лац. fatalis = наканаваны; фатальны)
вера ў непазбежны лёс, у тое, што ўсё прадвызначана нейкай таямнічай сілай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АЛАРМІ́ЗМ
(ад англ. alarm трывога, жах),
плынь у зах. навуцы і грамадскай думцы, прадстаўнікі якой сцвярджаюць пра фатальны, катастрафічны характар уздзеяння чалавека на прыроду, яго асаблівую небяспеку для далейшага развіцця чалавецтва і акцэнтуюць увагу на неабходнасці прыняцця неадкладных рашучых захадаў у мэтах аптымізацыі адносін у сістэме «прырода — грамадства». Рысы алармізму ў значнай ступені выявіліся ў дзейнасці ў 1970—80-я г.т.зв.«Рымскага клуба», членамі якога былі многія вядомыя вучоныя і дзеячы розных краін.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
алармі́зм
(ад фр. alarme = трывога)
плынь у заходняй навуцы і грамадскай думцы, прадстаўнікі якой сцвярджаюць пра фатальны, катастрафічны характар уздзеяння чалавека на прыроду, яго асаблівую небяспеку для далейшага развіцця чалавецтва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
fatalny
fataln|y
1.фатальны, ракавы;
~y dzień — ракавы дзень;
2.разм. няўдалы; дрэнны; жахлівы;
~a pogoda — жахлівае надвор’е
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
алармі́зм
(фр. alarmisme, ад alarme = трывога)
плынь у заходняй навуцы і грамадскай думцы, прадстаўнікі якой сцвярджаюць пра фатальны, катастрафічны характар уздзеяння чалавека на прыроду, падкрэсліваюць яго асаблівую небяспеку для далейшага развіцця чалавецтва.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Ма́лік1 ’след зайца’ (Інстр. II). Да малы́ (гл.): заяц малымі крокамі ідзе на жыроўку, а адтуль на новае лежбішча. Параўн. рус.паўн.-усх.малик ’лыжня на снезе’ — ’малы след’ у адрозненне ад вялікага — са́нный след (Фасмер, 2, 563).
Ма́лік2 ’малады заяц’ (гом., Мат. Гом.). Да малы́ (гл.): малады заяц (да 1 года ўзростам), значна меншы за старога. Аналагічна ўтвораны чэш.malík ’мезенец’, ст.-польск.malik (XV ст.), ст.-славян. mȁlič ’гном, нячысцік’, ’д’ябал’, malík ’рэха’. Не выключана сувязь зайца з міфалогіяй ці старажытнымі вераваннямі (параўн. Брукнер, 319).
Малі́к ’патыліца’ (Нас., Растарг.), паўд.-усх.ма́лік (КЭС), чачэр. ’карак у свінні’ (Мат. Гом., Жыв. сл.). З укр.мали́к ’тс’, ’гарбун’, якое з гамали́к ’карак’ < тур.hamallık ’прафесія насільшчыка’ < hamal ’насільшчык’ > араб.ḥammāl ’тс’ (ЕСУМ, 1, 464). Сюды ж і польск.malik ’хвароба коней і валоў: падскурныя гузы на шыі і лбе’, koń malikowaty ’конь з праваленым, увагнутым хрыбетным’; ’нешчаслівы, фатальны’ (Варш. сл., 2, 858).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
deadly
[ˈdedli]1.
adj. -lier, -liest
1) сьмяро́тны, фата́льны
a deadly wound (disease) — сьмяро́тная ра́на (хваро́ба).
2) сьмяро́тны, сьмяртэ́льны
deadly paleness — сьмяртэ́льная бле́днасьць
3) заця́ты да сьме́рці, страшэ́нны
a deadly enemy — сьмяро́тны во́раг
4) informal скра́йне напру́жаны, стра́шны
in deadly haste — у стра́шным пасьпе́ху
2.
adv.
1) як сьмерць
deadly pale — бле́дны, як сьмерць
2) як нежывы́
3) надзвы́чай, скра́йне
deadly dull — скра́йне ну́дны
•
- a deadly sin
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)