porcelain

[ˈpɔrsəlɪn]

n.

парцаля́на f., фарфо́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэкалькама́нія, ‑і, ж.

1. Паліграфічны спосаб вырабу пераводных шматколерных малюнкаў для пераносу іх з паперы на шкло, фарфор, паперу і пад.

2. Малюнак, зроблены такім спосабам.

[Фр. décalcomanie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяфа́н

(гр. diaphanes = празрысты)

матавы фарфор без палівы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Féingut

n -(e)s, -güter фарфо́р вышэ́йшай я́касці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sewrski

sewrsk|i

сеўрскі;

~a porcelana — сеўрскі фарфор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сіліка́ты, ‑аў; адз. сілікат, ‑у, М ‑каце, м.

1. Мінералы, у склад якіх уваходзіць крэменязём. Хімія сілікатаў. Сілікат натрыю.

2. Вырабы з такіх мінералаў (шкло, фарфор, цэмент, цэгла і пад.). Вытворчасць сілікатаў.

[Ад лац. silex, silicis — крэмень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Porzellán

n -s, -e фарфо́р

◊ únnötig ~ zerbréchen* — падыма́ць непатрэ́бны шум [сканда́л]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méißner, Méißener

a inv ма́йсенскі

~ Porzellán — саксо́нскі [ма́йсенскі] фарфо́р, ма́йсенская парцэля́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

біскві́т, ‑у, М ‑віце, м.

1. Пульхнае салодкае печыва з цеста, у якое пакладзена шмат жаўткоў і бялковай пены.

2. Фарфор, двойчы абпалены, але не пакрыты палівай. Са скрынкі, адразу за адкінутым вечкам, выраслі кавалер і дама з бісквіту. Караткевіч.

[Фр. biscuit.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fragile [ˈfrædʒaɪl] adj.

1. кро́хкі, ло́мкі;

fragile china кро́хкі фарфо́р;

fragile bones ло́мкія ко́сці

2. кво́лы;

fragile health кво́лае здаро́ўе

3. сла́бы, нетрыва́лы; ненадзе́йны;

a fragile alliance ненадзе́йны саю́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)