му́мія², -і, ж.

Мінеральная фарба розных адценняў чырвонага: ад светлачырвонага да чырванавата-карычневага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́хра, -ы, ж.

Прыродная мінеральная фарба жоўтага або чырвонага колеру.

|| прым. во́хравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маре́новый марэ́навы;

маре́новая кра́ска марэ́навая фа́рба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лазу́рак, -рку, м.

1. Тое, што і блакіт.

2. Фарба светла-сіняга колеру.

Малярны л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распэ́цкацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Размазацца па якой-н. паверхні.

Фарба распэцкалася па падлозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́рык, -у, м.

Мінеральная чырвонааранжавая або чырвона-карычневая фарба.

Свінцовы с.

|| прым. су́рыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туш,

чорная фарба.

т. 16, с. 65

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

sienna [siˈenə] n. сіе́на, во́хра (фарба);

burnt sienna чырванава́та-кары́чневая фа́рба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гуа́ш, -ы, ж.

Непразрыстая фарба, а таксама карціна, малюнак, выкананыя гэтай фарбай.

|| прым. гуа́шавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́рва, -ы, ж.

1. Фарба, афарбоўка, колер.

Барвы восені.

2. Густа-чырвоны, пурпуровы колер.

Б. заліла лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)