водомёт

1. (фонтан) уст. фанта́н, -на м.;

2. мор. вадамёт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gusher

[ˈgʌʃər]

n.

1) на́фтавы фанта́н

2) чалаве́к, які́ бу́рна выяўля́е свае́ пачу́цьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ге́йзер

(ісл. geysir)

гарачая крыніца вулканічнага паходжання, з якой час ад часу б’е фантан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жырандо́ль

(фр. girandole)

1 )уст. фігурны падсвечнік для некалькіх свечак;

2) фантан з некалькімі струменямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жырандо́ль

(фр. girandole)

1) уст. фігурны падсвечнік для некалькіх свечак;

2) фантан з некалькімі струменямі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ко́рак, ‑рку і ‑рка, м.

1. ‑рку. Вонкавы адмерлы слой кары некаторых драўняных раслін, асабліва развітай у коркавага дуба.

2. ‑рка. Затычка для бутэлек і іншай падобнай пасуды. Выцягнуць корак з бутэлькі. □ Стрэліў у столь корак, з шыпеннем ударыў пенны фантан нагрэтага віна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нефтяно́й на́фтавы;

нефтяно́й фонта́н на́фтавы фанта́н;

нефтяно́й исто́чник на́фтавая крыні́ца;

нефтяна́я промы́шленность на́фтавая прамысло́васць;

нефтяно́й дви́гатель на́фтавы рухаві́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бруі́цца, бруіцца; незак.

Цячы, пераліваючыся (пра ручай, крыніцу і пад.). Там фантан, як вадаспад, Не сціхаючы бруіцца. А. Александровіч. // перан. Разыходзіцца струменямі, хвалямі (пра паветра, святло, пах і пад.). І Лагода адчуў, што цяпло, якое бруілася з.. [Дашыных] вачэй, адразу пранікла ў самае яго сэрца, моцна завалодала ім. Васілевіч. Каласістыя мірныя палі, якія бруіліся пад ветрам, уціхамірвалі душу. Шарахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́фтавы Érdöl-, Róhöl-;

на́фтавы раён геагр. Érdölrevier [-´vi:r] n -s, -e;

на́фтавы фанта́н спец. Érdölfontäne f -, -n;

на́фтавыя про́мыслы Ölfelder pl;

на́фтавая прамысло́васць Érdölindustrie f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fountain

[ˈfaʊntən]

1.

n.

1) фанта́н -у m.

2) крыні́ца f.

3) рэзэрвуа́р -у m. (чарні́ла, на́фты)

fountain pen — ве́чнае пяро́, аўтару́чка f.

2.

v.i.

пы́рскаць, біць фанта́нам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)