żagiew

ж.

1. бат. губа;

2. трут;

3. распалка;

4. паходня, факел;

~iew buntu перан. факел паўстання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

torch

[tɔrtʃ]

n.

1) сьве́тач -а m.; пахо́дня, сьвяці́льня f., фа́кел -а m.

2) Brit. электры́чны ліхта́рык

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фа́кельшчык, ‑а, м.

1. Той, хто нясе факел у час шэсця, працэсіі.

2. Той, хто падпальвае што‑н. пры дапамозе факела. Ягор ведаў прыёмы гітлераўскіх факельшчыкаў: абліць сцены газай і на хаду падпаліць. Кавалёў. // перан. Той, хто падбухторвае на вайну. Факельшчыкі вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лампа́да

(с.-гр. lampada, ад гр. lampas, -ados = факел; сонца)

невялікі свяцільнік, які запальваецца перад абразамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таршэ́р

(фр. torchere, ад torche = факел)

свяцільня на высокай падстаўцы, з абажурам, якая ставіцца на падлогу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таршэ́р

(фр. torchère, ад torche = факел)

свяцільня на высокай падстаўцы, з абажурам, якая ставіцца на падлогу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

факельцу́г

(ням. Fackelzug, ад Fackel = факел + Zug = працэсія)

факельны паход, працэсія з запаленымі факеламі ў гонар пэўнай падзеі, юбілею, асобы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Лампа́д, лампада, лампадка, лампадка ’пасудзіна з кнотам і алеем, якая запальваецца перад абразамі’ (Мат. Гом., ТСБМ, Сцяшк., Сл. паўн.-зах.), укр. лампада, ст.-рус. лампада, ломпада, ламбада, ц.-слав. ламъпада Заназычана са с.-грэч. λαμπάδα, якое са ст.-грэч. λαμπάς, -άδος ’факел’, ’сонца’, ’маланка’ (Бернекер, 1, 689; Фасмер, 2, 455).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пахо́дня, ‑і, ж.

Уст. Пераносная свяцільня ў выглядзе ліхтара на доўгай палцы або наматанага на канец палкі прасмоленага пакулля; факел. На двары, у падмёрзлым снезе, пераступалі капытамі коні. Рыпелі палазы. Асветленыя ліхтарамі і паходнямі, сноўдалі сюды-туды людзі. Караткевіч. Людзі распалілі вогнішчы, бегалі вакол іх з паходнямі, шумелі, крычалі, стралялі ў паветра, пускалі ў вячэрняе неба ракеты, каб напалохаць іх [зуброў] і разагнаць, але ўсё было дарэмна. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

znicz

м.

1. святарны агонь; вечны огонь;

2. лямпада (на магіле);

znicz olimpijski спарт. алімпійскі факел

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)