перасле́д м, перасле́даванне н

1. Verfólgung f -, -en; Náchstellung f -, -en (часцей pl – падпільноўванне);

2. (уціск) Unterdrückung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bedrücken

vt

1) прыгнята́ць, рабі́ць уці́ск (на каго-н.)

2) засмуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bedrängen

vt прыгнята́ць, рабі́ць уці́ск (на каго-н.)

mit Bítten ~ — надаку́чваць про́сьбамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

па́нства, ‑а, н.

1. зб. Паны. Шыш-Шышнеўскі быў нядрэнны настаўнік, але цягнуўся за мясцовым панствам, з вучнямі і іх бацькамі трымаўся здалёк і афіцыйна. С. Александровіч.

2. Панаванне, улада паноў. — Уціск вечнага панства палажыў на.. [чалавека] свой адбітак. Чорны.

3. Спешчанасць, імкненне жыць у раскошы, пагардлівыя адносіны да працы, уласцівыя панам. [Лоўгач:] — Ці правільна гэта? Адзін пакой на чацвярых. А ў нас пяць пакояў на чацвярых. І якія? Амаль удвая большыя. Панства нейкае ў нас з табой... Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прижи́м м.

1. (действие) разг. прыці́ск, -ку м.; неоконч. прыціска́нне, -ння ср.;

2. (притеснение) прост. уці́ск, -ку м.; (гнёт) прыгнёт, -ту м.;

3. техн. прыціска́ч, -ча́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ярмо́, ‑а; мн. ярмы, ‑аў; н.

1. Драўляны хамут для вупражы рабочай буйной рагатай жывёлы. Употай ад маці Ліда прывучыла карову да ярма. Паслядовіч. Вол мае ўласнае ярмо. Крапіва.

2. перан. Няволя, прыгнёт, уціск. Працоўныя людзі заўжды, зразумей, Да ўлады савецкай гібелі ў ярме. Чарнушэвіч. Крышыце панскае ярмо, браты. Таўлай. Многія краіны Азіі і Афрыкі, якія вызваліліся ад каланіяльнага ярма, .. цвёрда прытрымліваюцца палітыкі міру. «Звязда».

3. Спец. Частка электрычнай машыны, якая злучае паміж сабой яе полюсы.

•••

Цягнуць ярмо гл. цягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nacisnąć

зак.

1. націснуць, прыдушыць;

2. перан. аказаць націск (уціск); націснуць;

nacisnąć czapkę na uszy — насунуць шапку на вушы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прыму́сіць, прымуша́ць ’сілаю або іншым уздзеяннем дамагацца, каб нешта было зроблена, выканана; абавязаць, патрабаваць зрабіць што-небудзь’ (ТСБМ, Мядзв., Нас., Мал., Ласт., Гарэц., Др.-Падб., Яруш., Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС), сюды ж вытворныя: прымусо́во ’пад прымусам’ (карэліц., Сл. ПЗБ), пры́мус, прыму́с, прыму́сы ’прымушэнне, уціск, прыгнёт’ (ТСБМ, Нас., Нік. Очерки, Мядзв., Мал., Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Др.-Падб., Бяльк.; вільн., швянч., Сл. ПЗБ), прыму́шаньня ’тс’ (Бяльк.), прыму́сіны ’тс’ (Нар. Гом.), прыныму́с ’тс’ (кам., Жыв. НС), прымусо́ўка ’пакаранне; месца, дзе можна жыць толькі пад прымусам’ (Ян.). Прэфіксальнае ўтварэнне ад запазычанага са ст.-польск. му́сіць (гл.). Укр. примуша́ти, приму́сити ’тс’, при́мус ’прымушэнне; настойлівае ўгаворванне і прымус гасцей да пачастунку’. Гл. таксама ЕСУМ, 3, 539.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

twist​2 [twɪst] v.

1. круці́ць; круці́цца

2. паваро́чваць; пакру́чваць;

twist a foot звіхну́ць нагу́

3. скажа́ць, перакру́чваць

♦

twist smb. round one’s little finger вярце́ць кім-н. як хаце́ць;

twist smb.’s arm infml рабі́ць уці́ск на каго́-н., прымуша́ць;

twist in the wind паку́таваць ад няпэ́ўнасці свайго́ стано́вішча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Druck

I

m -es, Drücke

1) ціск, на́ціск; по́ціск (рукі)

2) ця́жар, прыму́с; прыгнёт, уці́ск

im ~ sein — быць у ця́жкіх абста́вінах, быць на́дта заня́тым

auf j-n éinen ~ áusüben — ака́зваць уці́ск на каго́-н.

II

m -es, -e

1) друк, друкава́нне

2) шрыфт

3) выда́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)