eulogize

[ˈju:lədʒaɪz]

v.t.

усхваля́ць, расхваля́ць, праслаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánpreisen

* vt усхваля́ць; рэкламава́ць

hímmelhoch ~ — ве́льмі [залі́шне] узніма́ць [узно́сіць, расхва́льваць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

extol(l)

[ɪkˈstoʊl]

v.t.

усхваля́ць, узно́сіць да не́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хвала́ хвала́, -лы́ ж.;

хвала́ и честь хвала́ і паша́на;

воздава́ть хвалу́ усхваля́ць, хвалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

praise to the skies

узно́сіць, усхваля́ць да не́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lóbpreisen

* неаддз. vt усхваля́ць, узно́сіць (да нябёс), пець дыфіра́мбы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lóbsingen

* неаддз. vi (D) услаўля́ць, усхваля́ць, апява́ць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sing the praise(s) of

усхваля́ць каго́ да нябёсаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пець ’спяваць’ (ТСБМ; Нас.; Некр.; Шат.; Сл. ПЗБ; Бяльк.), ’ствараць розныя гукі ў час раення — звінець, “кохаць” і інш. (пра матку)’ (слаўг., Нар. сл.), ’кукарэкаць’ (мазыр.). Рус. петь спяваць’, ’адпяваць нябожчыка’, ’гусці (пра мух)’, ’звінець (пра паштовыя шамкі)’, стараж.-рус. пѣти, польск. piać ’спяваць (пра пеўня)’, чэш. pěti ’спяваць’, ’усхваляць’, славен. pẹ́ti, макед. пее, балг. пе́я. У іншых слав. мовах — з пачатковым s‑ (z‑). Прасл. *pěti, *pojǫ < і.-е. *poi̯‑. Трубачоў (ВСЯ, 4, 1959, 135) тлумачыць прасл. *pěti як каўзатыў ад дзеяслова *ріtі ’піць’, што пацвярджаецца тоеснасцю форм 1 ас., параўн. пою ’даю піць’ і пою ’спяваю’. Тут перанос значэння ’паіць’ > ’спяваць, усхваляць’ узыходзіць да паганскага абраду ахвярнай, пахавальнай выпіўкі. Паводле Аткупшчыкова (Этимология–1984, 196), разыходжанне адбылося на ўзроўні старажытных асноў (*poi̯‑ti > пѣть пры poi̯‑ti > поить).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

chant​2 [tʃɑ:nt] v.

1. спява́ць, пець;

chant smb.’s praises апява́ць, усхваля́ць каго́-н.

2. манато́нна пець

3. гавары́ць або́ чыта́ць нараспе́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)