Verbum

паўнапра́ўны, -ая, -ае.

Які мае паўнату правоў, усе законныя правы.

П. грамадзянін.

|| наз. паўнапра́ўнасць, -і, ж.

пацялі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -це́ляцца; зак.

Ацяліцца — пра ўсіх, многіх.

Усе каровы пацяліліся.

прысу́тны, -ая, -ае.

Які прысутнічае дзе-н. удадзены час.

Прысутныя людзі.

Усе прысутныя (наз.) галасавалі «за».

няя́снасць, -і, ж.

1. гл. няясны.

2. мн. -і, -ей. Што-н. незразумелае, няяснае.

Рассеяць усе няяснасці.

паатраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Атрэсці ўсё або вялікую колькасць чаго-н.

П. усе яблыкі.

вы́страляць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што.

Страляючы, расходаваць.

В. усе патроны.

|| незак. выстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

кліч, -у, мн. -ы, -аў, м. (высок.).

Заклік да чаго-н. «Усе на ўборку ўраджаю!» — пранёсся к.

лучы́ць¹, лучу́, лу́чыш, лу́чыць; незак., каго-што (разм.).

Злучаць, яднаць.

Родная мова лучыць усе прадметы школьнага курса.

пачарсцве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. гл. чарсцвець.

2. Стаць чэрствым — пра ўсё, многае.

Усе булкі пачарсцвелі.

абра́днасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Сістэма абрадаў.

Зімовая народная а.

2. Абрадавы звычай.

Выконваць усе абраднасці.