beschnéiden

* vt

1) абраза́ць, падраза́ць; абстрыга́ць

2) скарача́ць, памянша́ць

das Éinkommen ~ — урэ́заць дахо́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

урэ́заны

1. прям., перен. уре́занный;

2. вре́занный, вста́вленный;

3. разг. наре́занный; отре́занный;

1-3 см. урэ́заць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отколо́ть​I сов.

1. (отделить ударом) адкало́ць, мног. паадко́лваць; (лучину, щепку) адшчапі́ць, мног. паадшчэ́пліваць, паадшчапля́ць;

2. (сделать или сказать что-л. неожиданное) прост. урэ́заць;

3. перен. адкало́ць;

отколо́ть оле́ня от ста́да адкало́ць але́ня ад ста́тка;

◊

отколо́ть шту́ку урэ́заць шту́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

okroić

незак.

1. абрэзаць;

2. урэзаць, паменшыць;

okroić zarobki — паменшыць заработную плату

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zasunąć

зак.

1. засунуць;

zasunąć szufladę — засунуць шуфляду;

2. разм. стукнуць; урэзаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wciąć

wetnę, wetnie зак.

1. урэзаць;

2. павузіць;

3. разм. умяць, з’есці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паглы́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

1. Зрабіць больш глыбокім. Паглыбіць сажалку. □ Геня раскапаў дно адной лужынкі, паглыбіў яго. Якімовіч.

2. Змясціць глыбей, урэзаць у што‑н. Паглыбіць разец у метал.

3. Накіраваць рух у глыбіню чаго‑н. // перан. Пашырыць, зрабіць больш грунтоўным, сур’ёзным, глыбокім. Паглыбіць свае веды. □ [Лабановіч:] — Тваю думку аб бярозах я хацеў бы пашырыць і паглыбіць. Колас. // перан. Зрабіць больш тонкім, глыбокім; узмацніць (пра пачуцці і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дви́нуть сов.

1. (переместить) пасу́нуць; (толкнуть) штурхну́ць, пхнуць;

2. (пошевелить) паварушы́ць, варухну́ць, крану́ць;

3. (заставить идти вперёд, направить) ру́шыць;

4. перен. ру́шыць;

дви́нуть рабо́ту ру́шыць рабо́ту;

5. (ударить) прост. сту́кнуць, урэ́заць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у..., прыстаўка.

I. Ужыв. пры ўтварэнні дзеясловаў са знач.:

1) накіраванасці дзеяння ўнутр прадмета або асяродцзя, напр.: убіць, увезці, уплесці;

2) распаўсюджання дзеяння на ўвесь аб’ект або на частку яго, напр.: увешаць, удзяліць;

3) давядзення дзеяння да пэўнага выніку, напр.: угаварыць, угарнуць, усаліць;

4) працякання дзеяння насуперак чаму-н., напр.: усядзець, уцярпець;

5) аддзялення часткі ад прадмета, змяншэння або павелічэння яго колькасці, аб’ёму, змянення якасці, напр.: урэзаць, удвоіць, усушыць;

6) устойлівасці дзеяння, напр.: устаяцца, улегчыся;

7) поўнага паглыблення ў дзеянне, напр.: учытацца, удумацца;

8) звычак суб’екта, яго асаблівых рыс, напр.: унадзіцца, ужыцца;

9) стану суб’екта, напр.: упіцца, угаманіцца;

10) узаемнасці дзеяння, напр.: угаварыцца, умовіцца, улюбіцца.

II. Ужыв. для ўтварэння прыслоўяў са знач.:

1) месца, прасторы, напр.: убок, уверсе;

2) часу, напр.: увосень, уначы;

3) меры і ступені, напр.: удвайне, утрайне;

4) спосабу дзеяння, напр.: употай, уголас.

III. Утварае форму закончанага трывання дзеясловаў, напр.: уджаліць, уклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прока́за​II ж. шту́ка, -кі ж.; (шалость) сваво́льства, -ва ср.;

де́тские прока́зы дзіця́чае сваво́льства;

всё от твои́х прока́з! усё ад тваі́х штук!;

меня́ так и подмыва́ло устро́ить каку́ю-л. прока́зу мне так і карце́ла зрабі́ць (урэ́заць) яку́ю-не́будзь шту́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)