excerption

[ekˈsɜ:rpʃən]

n.

1) выбіра́ньне ўры́ўкаў, вы́цягаў

2) уры́вак -ўку, вы́трымка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Brchstück

n -(e)s, -e

1) абло́мак; аскалёпак

2) уры́вак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fragmnt

n -(e)s, -e

1) фрагме́нт, уры́вак

2) абло́мак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

passage [ˈpæsɪdʒ] n.

1. прахо́д, прае́зд; пералёт; пла́ванне;

They were denied passage through the occupied territory. Iм адмовілі ў пераходзе праз акупаваную тэрыторыю.

2. прахо́д, калідо́р

3. адабрэ́нне, правядзе́нне, зацвярджэ́нне (закона)

4. уры́вак;

a passage from the Bible уры́вак з Бі́бліі

5. anat. прахо́д, прато́ка;

the bile passage жо́ўцевая прато́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парамі́я

(гр. paroimia = прытча)

урывак з кнігі Старога запавету, які чытаецца ў праваслаўнай царкве ў час набажэнства з мэтай павучання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ustęp, ~u

м.

1. абзац;

2. урывак, фрагмент;

3. прыбіральня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тыра́да

(фр. tirade, ад іт. tirade)

доўгая фраза, урывак прамовы, шматслоўная рэпліка, сказаная ў прыўзнятым тоне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

супаста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць; зак., што.

Параўнаць з чым‑н. або паміж сабой, узаемна суадносячы што‑н. Дастаткова супаставіць .. урывак з верша Багдановіча «Лясун» з купалаўскім «Чорным богам», каб убачыць адрозненні мэтавых установак паэтаў. Ярош. Хіба мастацкае слова не выклікае ў нас жадання супаставіць жыццёвыя з’явы, зрабіць свае вывады? Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

excerpt

1. [ˈeksɜ:rpt]

n.

уры́вак -ўку m.; вы́нятка f.; цыта́та f.

2. [ekˈsɜ:rpt]

v.t.

выбіра́ць ы́цягі, уры́ўкі), цытава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фрагме́нт

(лац. fràgmentum = абломак, кавалак)

частка твора мастацтва (карціны, скульптуры), урывак тэксту, музычнага твора (напр. ф. антычнай скульптуры, ф. рамана, ф. балета).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)