Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Áuswirkung
f -, -en уздзе́янне; вы́нік, уплыў
zur ~ kómmen* — уплыва́ць, мець вы́нікам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
exert
[igˈzɜ:rt]
v.t.
1) напру́жваць
to exert strength — напру́жваць сі́лу
2) уплыва́ць
to exert authority — праяўля́ць ула́ду
•
- exert oneself
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wpływać
wpływa|ć
незак.
1.уплываць; упадаць;
Wisła wpływać do Bałtyki — Вісла ўпадае ў Балтыйскае мора;
2. паступаць; прыходзіць (пра грошы і да т.п.);
3.уплываць; уздзейнічаць; рабіць уплыў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГЕРАНТАФІЛІ́Я
[ад грэч. gerōn (gerontos) стары + ...філія],
палавая цяга да асоб старэчага ўзросту; своеасаблівая форма фетышызму. На схільнасць маладых людзей да герантафіліі могуць уплываць першыя сексуальныя перажыванні, звязаныя з дарослымі. У маладой жанчыны прычыну герантафіліі часцей тлумачаць яе незадаволенасцю палавымі кантактамі з маладым чалавекам; зрэдку прычынай герантафіліі могуць быць яе садамазахісцкія схільнасці. Цяга маладых мужчын да жанчын пажылога і старэчага ўзросту можа выклікацца іх няўпэўненасцю ў сваіх здольнасцях пры кантактах з маладымі жанчынамі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
mediate[ˈmi:dieɪt]v.
1.fmlуплыва́ць;
Child mortality is mediated by economic factors. Эканамічныя фактары ўплываюць на дзіцячую смяротнасць.
2. (between) міры́ць (двух людзей або дзве групы); ула́джваць (сварку і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
influence
[ˈɪnfluəns]1.
n.
1) уплы́ў -ву m., узьдзе́яньне n.
2) чалаве́к з уплы́вам
3) Electr. інду́кцыя f.
2.
v.t.
уплыва́ць, узьдзе́йнічаць, рабі́ць уплы́ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
áuswirken
1.
vt нада́ць фо́рму, апрацава́ць
2.
(sich)
(aufA) адбі́цца (на чым-н.); уплыва́ць (на што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Наводны ’пра свойскую жывёліну ці птушку, якая нарадзілася, выведзена дзе-н. у другім месцы; такая жывёліна адбіваецца ад свайго двара, ад чарады’ (Янк. 2), ’чужы, прыблудны’ (стаўбц., Жыв. сл.; маладз., Янк. Мат.), ’прыведзены (з іншага месца)’ (ТС). Відаць, ад наводзіць ’асочваць, выяўляць месца знаходжання’ (ТС), параўн. наводзіць куру ’высочваць, дзе нясецца курыца’, што ў сваю чаргу звязана з наводзіць ’чараваць, уплываць пры дапамозе чараў’: «Коліся моя невестка наводзіла» (як згубіцца што) (ТС); пра апошняе больш падрабязна гл. Машынскі, Kultura, II, 1, 343 і інш. Усё да ве́сці, вяду́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
niekorzystnie
нявыгадна; кепска; адмоўна;
wpływać na kogo niekorzystnie — кепска (адмоўна) уплываць на каго;
niekorzystnie wyglądać — кепска выглядаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)