Verbum

пля́снуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

3 шумам упасці або ўдарыцца.

П. на падлогу.

П. ў гразь.

зры́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

Нечакана, з шумам упасці, зваліцца.

Гора зрынулася на чалавека (перан.).

|| незак. зрына́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

жа́хнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Гучна, з сілай упасці, ударыцца.

Ж. лбом аб вушак.

|| незак. жа́хацца, -аюся, -аешся, -аецца.

вы́валіцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

Выпасці, упасці адкуль-н.

В. з воза.

Кніга вывалілася з рук.

|| незак. выва́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

перапа́даць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ае; зак. (разм.).

Упасці адзін за адным — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

гры́мнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

1. 3 грукатам паваліцца, упасці.

Г. з калёс.

2. Ударыцца аб што-н.

Г. аб вушак.

тра́хнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Упасці з размаху, моцна стукнуцца аб што-н.

Т. аб сцяну.

|| незак. тра́хацца, -аюся, -аешся, -аецца.

загрыме́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -мі́; зак.

1. Пачаць грымець.

Загрымеў гром.

2. З грукатам упасці, зваліцца (разм.).

З. уніз па прыступках.

забыццё, -я́, н.

1. Стан, пры якім чалавек траціць памяць.

Упасці ў з.

2. Стан непрытомнасці, трызнення.

Разам наплывае з.

◊

Аддаць забыццю — лічыць забытым што-н.