упа́сціць

‘выпасвіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упа́шчу упа́сцім
2-я ас. упа́сціш упа́сціце
3-я ас. упа́сціць упа́сцяць
Прошлы час
м. упа́сціў упа́сцілі
ж. упа́сціла
н. упа́сціла
Загадны лад
2-я ас. упа́сці упа́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час упа́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)