упа́сціць
‘выпасвіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
упа́шчу | упа́сцім | |
упа́сціш | упа́сціце | |
упа́сціць | упа́сцяць | |
Прошлы час | ||
упа́сціў | упа́сцілі | |
упа́сціла | ||
упа́сціла | ||
Загадны лад | ||
упа́сці | упа́сціце | |
Дзеепрыслоўе | ||
упа́сціўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)