каламе́са, ‑ы, ж.

Разм. Негустая сумесь чаго‑н.; месіва. Унізе гоніць каламесу Імклівасць злоснае ракі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

underneath​2 [ˌʌndəˈni:θ] adv. уні́зе; уні́з, до́лу;

The summary is given underneath. Высновы прыводзяцца ніжэй.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

я́слі, -яў.

1. Кармушка для жывёлы ў выглядзе вузкай унізе скрынкі ці рашоткі, нахільна прымацаванай да сцяны.

2. Выхаваўчая ўстанова для самых маленькіх дзяцей, дзе яны знаходзяцца ў час працы бацькоў.

Дзіцячыя я.

Адвесці дзіця ў я.

|| прым. я́сельны, -ая, -ае.

Я. ўзрост (да трох гадоў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

únterhalb

prp (G) уні́зе, ніжэ́й (за што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клёш

(фр. cloche)

асаблівы крой адзення з расшырэннем унізе, а таксама штаны, спадніца такога крою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІПА...

(ад грэч. hypo унізе, пад),

прыстаўка, што абазначае: які знаходзіцца ніжэй чаго-н., які паніжаны ў параўнанні з нормай, напр., гіпадэрма, гіпатанія.

т. 5, с. 251

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

верацяно́, -а́, мн. верацёны і (з ліч. 2, 3, 4) верацяны́, верацён і -аў, н.

1. Прыстасаванне для ручнога прадзення ў выглядзе круглай драўлянай палачкі з патаўшчэннем унізе і завостранымі канцамі.

2. Шпень, які з’яўляецца воссю вярчэння ў некаторых механізмах.

|| памянш. вераце́нца, -а, мн. -ы, -аў, н.

|| прым. верацённы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

u.

=

1.

und – і (злучнік)

2.

unten – унізе, знізу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гіпа-

(гр. hypo = унізе, знізу; пад)

прыстаўка, якая паказвае на змяншэнне чаго-н. у параўнанні з нормай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

клёш, ‑а, м.

Асаблівы крой спадніцы, штаноў з расшырэннем унізе. // Спадніца, штаны такога крою. Матроскі клёш. / у знач. нескл. прым. Спадніца клёш.

[Ад фр. cloche — звон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)