Schwímmfertigkeit

f - уме́нне пла́ваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ры́тарства, ‑а, н.

Уст. Здольнасць, уменне гаварыць прыгожа, эфектна, прымяняючы рытарычныя прыёмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expertise [ˌekspɜ:ˈti:z] n. (in) уме́нне, ве́ды (у пэўнай галіне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гра́мата, -ы, ДМ -маце, мн. -ы, -мат, ж.

1. Уменне чытаць і пісаць.

Вучыць грамаце.

2. Афіцыйны дакумент.

Даверчая г.

Ахоўная г.

◊

Кітайская грамата (разм.) — пра што-н. незразумелае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здо́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Прыродны дар, таленавітасць.

Чалавек з вялікімі здольнасцямі.

2. Уменне, а таксама магчымасць утвараць якія-н. дзеянні.

З. рухацца.

Прапускная з. дарог.

Пакупная з. насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

казуі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (кніжн.).

1. Падвядзенне прыватных выпадкаў пад агульную догму як прыём сярэдневяковай схаластыкі і багаслоўя.

2. перан. Уменне адстойваць заблытаныя або фальшывыя палажэнні.

|| прым. казуісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

граба́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грабара, грабароў, належыць ім. Грабарскае уменне. Грабарскія прыналежнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wprawność

ж. уменне; спрыт; спрытнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

know-how [ˈnəʊhaʊ] n. infml ноу-хау; уме́нне; ве́ды; сакрэ́ты тэхнало́гіі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kúnstfertigkeit

f - майстэ́рства, уме́льства; уме́нне, спрыт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)