Besítzer

m -s, - улада́льнік, гаспада́р, ула́снік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бакале́йшчык, ‑а, м.

Разм. Прадавец у бакалейным магазіне; уласнік бакалейнай крамы. [Маці] пачала.. зноў расказваць аб сабе і сваім бацьку — вядомым бакалейшчыку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГАСПАДА́Р,

1) уласнік, уладальнік чаго-небудзь.

2) У ВКЛ у 15—17 ст. тытул вялікага князя, а таксама іншаземных манархаў, вышэйшых духоўных асоб.

т. 5, с. 83

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

капіталі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Уласнік капіталу, сродкаў вытворчасці, які выкарыстоўвае наёмную працу.

2. Багаты, разбагацелы чалавек (разм., жарт.).

|| ж. капіталі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).

|| прым. капіталісты́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

владе́лец улада́льнік, -ка м.; (хозяин чего-л.) гаспада́р, -ра́ м.; (собственник) ула́снік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацве́рдзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Зрабіцца афіцыйна прызнаным; узаконіцца. Уласнік гэтага [заводскага] пляца, паспеўшы зацвердзіцца ў правах спадчыннасці, падаў на ўласніка завода ў суд. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

occupier [ˈɒkjupaɪə] n.

1. fml жыле́ц; аранда́тар, часо́вы ўлада́льнік/ула́снік; жылі́ца; аранда́тарка, часо́вая ўлада́льніца/ула́сніца

2. звыч. pl. акупа́нт, захо́пнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

właściciel

м. уладальнік; уласнік; гаспадар;

właściciel ziemski — землеўласнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заво́дчык, ‑а, м.

Уласнік, гаспадар завода ​1 ў буржуазных краінах; прадпрыемец. Ні ў якую справядлівасць.., якая бараніла інтарэсы селяніна перад дваранствам, ці рабочага перад загадчыкам, я не веру. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кула́к​II м гіст (багаты селянін-уласнік) Kulák m -en, -en, Gróßbauer m -n і -s, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)