compilation [ˌkɒmpɪˈleɪʃn] n.

1. уклада́нне, на піса́нне (шляхам падбору і аб’яднання якога-н. матэрыялу); кампіля́цыя

2. збор, падбо́р (матэрыялаў, фактаў, цытат і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вкла́дка ж.

1. (действие) уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср., укла́дка, -кі ж.;

2. типогр. укла́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вложе́ние

1. уклада́нне, -ння ср.;

капита́льные вложе́ния капіта́льныя ўклада́нні;

2. улажэ́нне, -ння ср.;

паке́т с вложе́нием паке́т з улажэ́ннем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сістэ́ма ‘лад’, ‘сувязь элементаў паміж сабой, размешчаных у пэўным парадку’ (ТСБМ), сыстэ́ма ‘тс’ (Ласт., Некр. і Байк., Стан.). Запазычанне з заходнееўрапейскіх моў праз рус. систе́ма ‘тс’ ці польск. systema, system ‘тс’. У значэнні ‘нервовая сістэма’ з’яўляецца ў пачатку XX ст. (Крамко, Гіст. мовы, 2, 146). Франц. système з лац. systēma ад грэч. σύστημα ‘складанне, укладанне’; гл. Фасмер, 3, 628; Брукнер, 512; ЕСУМ, 5, 244.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

укла́дывание

1. уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.;

2. уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.;

3. укла́дванне, -ння ср.;

4. абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; выклада́нне, -ння ср., выкла́дванне, -ння ср.; вымо́шчванне, -ння ср.; см. укла́дывать​ 2—5;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пачы́н ’пачатак, зачынанне’ (Нас.), слаўг. ’першая сяліба, выселак, вёсачка’ (Яшк.). Укр. почи́н ’пачатак’, рус. почи́н ’тс’, ’ініцыятыва’, чэш., славац. кніжн. počin ’тс’, ’дзеянне’, ’учынак’, ’пачынанне’, балг. по́чин ’пачын’. Утворана ад прасл. дзеяслова počęti пры наяўнасці ўжо існаваўшай лексемы činъ, якая ўзыходзіць да і.-е. *k​uei̯‑n‑u‑ ’укладанне пластамі, упарадкаванне’. Паводле Трубачова (Эт. сл., 4, 114), суфікс ‑n‑ у činъ мае выгляд і функцыі першаснага іменнага фарманта, як і konъ. Больш падрабязна пра činъ гл. SP, 2, 200–201.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

составле́ние ср.

1. састаўле́нне, -ння ср., склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; уклада́нне, -ння ср.; састаўле́нне, -ння ср.;

2. склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср., арганіза́цыя, -цыі ж.; см. соста́вить​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

układanie

н.

1. укладванне, укладанне, складванне, складанне;

2. складанне (плана і да т.п.);

3. сачыненне;

4. тэх. пракладка, пракладанне;

układanie toru чыг. пракладка рэек (пуцей)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вклад м.

1. (действие) уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.;

2. (внесённая сумма) укла́д, -ду м.;

сде́лать вклад зрабі́ць укла́д;

сро́чный вклад тэрміно́вы ўклад;

3. перен. укла́д, -ду м.;

це́нный вклад в нау́ку кашто́ўны ўклад у наву́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cost​2 [kɒst] v. (cost)

1. каштава́ць, абыхо́дзіцца;

What does it cost? Колькі гэта каштуе?;

It cost me a lot of money. Гэта абышлося мне вельмі дорага.

2. патрабава́ць, каштава́ць;

Dictionary compiling costs a lot of time and care. Укладанне слоўніка патрабуе шмат часу і ўвагі.

3. прызна́чыць/назна́чыць цану́ (за работу і г.д.); расцэ́ньваць (тавар)

♦

cost smb. dear прыму́сіць каго́-н. мо́цна паку́таваць;

cost a man his health/life каштава́ць чалаве́ку здаро́ўя/жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)