узвыша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2. Вылучацца сваёй вышынёй, высіцца над чым‑н.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узвыша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2. Вылучацца сваёй вышынёй, высіцца над чым‑н.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wynosić
wynosi|ć1. выносіць;
2.
3. складаць; раўняцца;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
lift
1) падыма́ць, падніма́ць; узьніма́ць
2)
3) informal
а) кра́сьці
б) займа́цца плягія́там
2.1) падыма́цца
2) расьсе́йвацца, разыхо́дзіцца
3.1) узды́м -у
2) падня́цьце
3) павышэ́ньне, пале́пшаньне
4)
•
- give a lift
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
узніма́ць
1.
узніма́ць сцяг die Flágge híssen;
узніма́ць ве́тразі die Ségel sétzen;
2. (абуджаць) wécken
узніма́ць каго
3. (закранаць, пачынаць) ánschneiden
узніма́ць пыта́нне éine Fráge ánschneiden
4. (
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
узвыша́цца
1. (о строящемся здании, сооружении) возвыша́ться; возводи́ться;
2. (увеличиваться) повыша́ться; (о цене — ещё) вздува́ться;
3. (приобретать более высокое общественное положение или значение) возвыша́ться, поднима́ться;
1-4
4. (о голосе) возвыша́ться;
5. (выделяться высотой) возвыша́ться; вы́ситься;
6.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
erhében
I
1.
1) падыма́ць
2) браць (падаткі)
3) заяўля́ць (пратэст)
2.
1) падыма́цца, устава́ць
2) паўстава́ць
3) усхадзі́цца (пра вецер, навальніцу)
II
1) збіра́ць (падаткі)
2) збіра́ць (матэрыялы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
не́бо
1. не́ба, -ба
2. (в шахте, печи
◊
превозноси́ть до небе́с узно́сіць (усхваля́ць,
копти́ть не́бо смуро́дзіць свет;
под откры́тым не́бом пад адкры́тым не́бам, на во́льным паве́тры;
на седьмо́м не́бе быть (чу́вствовать себя́) на сёмым не́бе быць (адчува́ць сябе́);
попа́сть па́льцем в не́бо тра́піць (папа́сці) па́льцам у не́ба;
как (бу́дто, то́чно
упа́сть (сойти́) с не́ба (на зе́млю) (освободи́ться от иллю́зий) упа́сці (сысці́) з не́ба (на зямлю́);
ме́жду не́бом и землёй (жить, находиться) памі́ж не́бам і зямлёй (жыць, знахо́дзіцца);
не́бу жа́рко (бу́дет, ста́нет
(отлича́ться) как не́бо от земли́ (адро́знівацца) як не́ба ад зямлі́;
(как) не́бо и земля́ (як) не́ба і зямля́;
о Не́бо!, милосе́рдное Не́бо! о́ Бо́жа!, міласэ́рны (мі́ласцівы) Бо́жа!;
до не́ба да (пад) не́ба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поднима́ть
1. (снизу) падыма́ць, падніма́ць;
поднима́ть плато́к с по́лу падыма́ць (падніма́ць) ху́стку з падло́гі;
поднима́ть тя́жесть падыма́ць (падніма́ць) цяжа́р;
поднима́ть на ли́фте падыма́ць (падніма́ць) на лі́фце;
поднима́ть но́гу, ру́ку падыма́ць (падніма́ць) нагу́, руку́;
поднима́ть пова́ленный забо́р падыма́ць (падніма́ць) пава́лены плот;
поднима́ть я́корь падыма́ць (падніма́ць) я́кар;
поднима́ть флаг на корабле́ падыма́ць (падніма́ць) сцяг на караблі́;
поднима́ть за́навес падыма́ць (падніма́ць) засло́ну;
поднима́ть паруса́ падыма́ць (падніма́ць) парусы́;
су́дно поднима́ет сто тонн су́дна падыма́е (падніма́е) сто тон;
поднима́ть пе́тли падыма́ць (падніма́ць) пе́тлі;
поднима́ть с посте́ли падыма́ць (падніма́ць) з пасце́лі (будзі́ць);
поднима́ть воротни́к настаўля́ць (падыма́ць, падніма́ць) каўне́р;
2.
поднима́ть восста́ние узніма́ць паўста́нне;
поднима́ть ору́жие узніма́ць збро́ю;
поднима́ть производи́тельность труда́ узніма́ць (павыша́ць) прадукцы́йнасць пра́цы;
поднима́ть культу́рный у́ровень узніма́ць (павыша́ць) культу́рны ўзро́вень;
поднима́ть акти́вность узніма́ць (павыша́ць) акты́ўнасць;
поднима́ть вопро́с узніма́ць (ста́віць) пыта́нне;
поднима́ть глаза́ на кого́, на что узніма́ць во́чы на каго́, на што;
поднима́ть авторите́т узніма́ць (павыша́ць) аўтарытэ́т;
поднима́ть го́лос в защи́ту кого́, чего́ узніма́ць го́лас у абаро́ну каго́, чаго́;
поднима́ть дух, настрое́ние узніма́ць дух, настро́й;
поднима́ть на́ ноги
поднима́ть на́ смех узніма́ць (падыма́ць) на смех;
поднима́ть у́ровень воды́ узніма́ць (павыша́ць) узро́вень вады́;
поднима́ть бро́ви узніма́ць (падыма́ць) бро́вы;
поднима́ть крик усчына́ць крык;
поднима́ть разгово́р пачына́ць (усчына́ць) размо́ву;
поднима́ть де́ло распачына́ць спра́ву;
поднима́ть целину́, пар узніма́ць (узо́рваць) цаліну́, папа́р;
поднима́ть дичь узганя́ць (успу́джваць) дзічы́ну;
◊
поднима́ть бока́л падыма́ць (падніма́ць) ке́ліх;
поднима́ть вы́ше падыма́ць (падніма́ць) вышэ́й;
поднима́ть ру́ку на кого́ узніма́ць руку́ на каго́;
поднима́ть нос задзіра́ць нос;
поднима́ть на во́здух узрыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)