Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак.
1.што. Прымусіць гарэць, загарэцца.
З. лямпу.
2.у чым. Падпаліць паліва (у печы).
З. у печы.
3.перан., каго-што. Узбудзіць, натхніць (высок.).
З. слухачоў прамовай.
З. цікавасць да чаго-н.
|| незак.запа́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз.запа́льванне, -я, н. (паводле 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
wzburzyć
зак.
1. усхваляваць;
2.узбудзіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
podniecić
зак.
1. распаліць;
2.узбудзіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
разгарачы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.
Разагрэць каго‑н., чыё‑н. цела. Бег разгарачыў цела. Работа разгарачыла хлопца.//перан.Узбудзіць, узрушыць. — Чаму гэта абавязвае нас [Максіма і Андрэя], а цябе не? — каб яшчэ больш разгарачыць сябра, спытаў Максім.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разла́саваць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.
Разм.Узбудзіць, узмацніць у кім‑н. жаданне паласавацца, з’есці што‑н. смачнае. Разласаваць дзіця малінаю.//перан. Распаліць, узмацніць у кім‑н. жаданне, ахвоту да чаго‑н. Лёгкая пажыва разласавала яго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rozpalić
зак.
1. распаліць; запаліць;
2.перан. запаліць; узбудзіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
awaken
[əˈweɪkən]1.
v.i.
прачына́цца, прачну́цца
2.
v.t.
1) абуджа́ць; узбуджа́ць
2) узбуджа́ць
to awaken compassion — узбудзі́ць спачува́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Настрэ́нчыць ’настроіць (пастку)’ (Нас.), ’настроіць, падбухторыць, падгаварыць’ (ТС), ’нараіць’ (свісл., Сцяшк. Сл.; маст., Сл. ПЗБ), настрочыць ’падгаварыць’ (лід., Сцяшк. Сл.), укр.настренчити ’настроіць, узбудзіць’. Паводле Булыкі, ст.-бел.настренчити ’прапанаваць які-небудзь тавар’ (1692 г.) са ст.-польск.nastręczyć (Булыка, Лекс. запазыч., 83); адносна сучасных форм гл. Сл. ПЗБ, 184 (< польск.nastręczać ’рэкамендаваць’). Гл. страчыць.