узбро́ены bewffnet, usgerüstet; bestückt;

узбро́еныя сі́лы Stritkräfte pl;

узбро́енае паўста́нне bewffneter ufstand

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́рмахт

(ням. Wehrmacht)

узброеныя сілы фашысцкай Германіі 1935—1945 гг. (параўн. бундэсвер, рэйхсвер).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бундэсве́р

(ням. Bundeswehr, ад Bund = саюз + Wehr = абарона)

узброеныя сілы Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бундэсве́р

(ням. Bundeswehr, ад Bund = саюз + Wehr = абарона)

узброеныя сілы Германіі (параўн. вермахт, рэйхсвер).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Савецкая Армія 5/209; 11/248, гл. Узброеныя Сілы СССР

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рэйхсве́р

(ням. Reichswehr, ад Reich = дзяржава + Wehr = абарона)

узброеныя сілы Германіі ў 1919—1935 гг. (параўн. бундэсвер, вермахт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

zbrojny

zbrojn|y

1. узброены; збройны;

siły ~e — узброеныя сілы;

2. уст. апрануты ў браню (даспехі);

~e ramię кніжн. узброеныя сілы; армія;

~ą ręką (dłonią) — сілай зброі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

акрабалі́сты

(ад гр. akrobolistes = стралкі)

старажытнагрэчаскія коннікі, узброеныя дроцікамі або лукамі і мячамі, якія не выкарыстоўвалі ні латаў, ні шчытоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

во́йска, ‑а, н.

Узброеныя сілы дзяржавы або частка іх; армія. Рэгулярнае войска. Тэрытарыяльнае войска. Сухапутныя войскі. □ [Маці:] — Смела йдзі, сынок, у войска, Барані ты волю. Чарот.

•••

Кадравае войска — пастаяннае рэгулярнае войска, якое ў мірны час мае няпоўны састаў афіцэраў і сержантаў (кадраў) для падрыхтоўкі штогодніх прызываў радавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АКРАБАЛІ́СТЫ

(ад грэч. akrobolistēs стралкі),

воіны лёгкай конніцы ў Стараж. Грэцыі ў 6—4 ст. да н.э., узброеныя дроцікамі і лукамі. Звычайна вялі разведку, пачыналі бітву, гналіся за праціўнікам, які адступаў.

т. 1, с. 199

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)