мечано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Сярэдневяковы воін, узброены мячом, а таксама слуга рыцара, які насіў за ім меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bewáffnet

a узбро́ены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мушкецёр, ‑а, м.

Салдат, узброены мушкетам.

[Фр. mousquetaire ад mousquet — мушкет.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкаўзбро́ены, ‑ая, ‑ае.

Узброены няцяжкай зброяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́шчнік, ‑а, м.

Гіст. Воін, узброены прашчай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ружэ́йнік, ‑а, м.

Гіст. Воін, узброены ружжом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпедано́сны, ‑ая, ‑ае.

Узброены тарпедамі. Тарпеданосная авіяцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фузілёр, ‑а, м.

Гіст. Салдат, узброены фузеяй.

[Фр. fusilier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

robbery [ˈrɒbəri] n. грабе́ж, разбо́й, аграбле́нне;

an armed robbery узбро́ены разбо́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канфлі́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Сутыкненне, сур’ёзнае разыходжанне, спрэчка.

Сямейны к.

Узброены к.

|| прым. канфлі́ктны, -ая, -ае.

К. характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)