aback

[əˈbæk]

adv.

наза́д, ты́лам, уза́д, зза́ду

to stand aback from — трыма́цца зза́ду, на адле́гласьці

to take aback — зьбянтэ́жыць, засьпе́ць зьняна́цку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

взад нареч., разг. / взад и вперёд уза́д і ўпе́рад; сюды́ і туды́;

ни взад ни взад ні ўзад ні ўпе́рад; ні сюды́ ні туды́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

back up

а) пада́цца ўты́л, уза́д, тылава́ць

to back a car up — тылава́ць, пада́ваць аўтамабі́ль наза́д

б) падтрыма́ць каго́-што; дапамагчы́ каму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

це́рці, тру, трэш, трэ; тром, траце́, труць; цёр, цёрла; тры; цёрты; незак., што.

1. Націскаючы, вадзіць узад і ўперад па чым-н.

Ц. падлогу шчоткай.

Ц. спіну мачалкай.

2. Размінаючы, націскаючы, змешваць, ператвараць што-н. у парашок, у дробную аднародную массу.

Ц. тытунь.

Ц. мак.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра абутак, адзенне: будучы цесным, нязручным, націраць, пашкоджваць скуру.

4. Пераціраць, рабіць мякчэйшым.

Ц. лён.

|| аднакр. церану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́; -ну́ць; -ні́ і цярну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, церняце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

umhérgehen

* vi (s) хадзі́ць уза́д і ўпе́рад, шпацырава́ць, праха́джвацца

die Áugen ~ lássen* — шука́ць вача́мі (каго-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

расха́живать несов. расха́джваць, хадзі́ць; (ходить прогуливаясь) пахаджа́ць, паха́джваць, пахо́джваць;

расха́живать взад и вперёд хадзі́ць уза́д і ўпе́рад (туды́ і сюды́);

расха́живать по па́рку пахаджа́ць (паха́джваць, пахо́джваць) па па́рку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расха́джваць umhérgehen* vi (s); herúmspazieren vi (s);

расха́джваць узад і ўпе́рад hín- und hérgehen* vi (s);

расха́джваць па пако́і im Zímmer auf und ab géhen*;

ва́жна расха́джваць stolzíeren vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ту́птаць ‘працаваць дома; таптацца, хадзіць цэлы дзень паціху, не спяшаючыся’ (Федар. 4, Сцяц., Сцяшк. Сл., Скарбы), ‘біць капытамі’ (Нар. Гом.), ту́птаці ‘хадзіць, тупаць’ (ТС), ст.-бел. туптати ‘тс’ (ГСБМ); сюды ж тупата́ць, тупаце́ць ‘стукаць нагамі’ (ТСБМ), тупота́ти ‘тс’ (Вруб.). Параўн. укр. ту́птати ‘таптацца, хадзіць узад і ўперад’, тупота́ти ‘часта тупаць’, тупоті́ти ‘тс’, рус. дыял. тупоте́ть, тупоти́ть ‘стукаць нагамі’, польск. tuptać ‘таптацца дробнымі крокамі’, ‘мітусіцца’, tupotać ‘таптаць’, ‘тупацець, тупаць’, в.-луж. tupotać ‘перабіраць нагамі’, макед. тупти ‘стукаць, удараць’, ‘біцца (аб сэрцы)’, балг. туптя́ ‘тс’, ‘працаваць (аб маторы)’. Дзеясловы суадносяцца з тупат (гл.), што да *tъpъtъ/*tupotъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шнурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. што. Сцягваць, злучаючы, змацоўваючы што‑н. шнурам, шнурком. У мяне быў спецыяльны бандаж, які цяпер, ідучы на работу, я шнуравала моцна, да змогі. Савіцкі.

2. што. Працягваючы шнур, счэпліваць, злучаць што‑н.; нанізваць на шнур. Шнураваць кнігу.

3. Разм. Часта хадзіць, ездзіць і пад. узад і ўперад. Зранку да самага вечара шнураваў Ёсель па мястэчку, непрыкметна заходзіў то да аднаго, то да другога, так што і заўважыць яго было трудна. Колас. Кандрат Сенька, які ў час гутаркі паволі шнураваў ад парога да шафы, раптам крута спыніўся каля стала. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

her

adv

1) сюды́

es ist lánge ~ — прайшло́ шмат ча́су

hin und ~ — уза́д і ўпе́рад

komm ~! — хадзі́ сюды́!

von óben ~ — зве́рху

von únten ~ — зні́зу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)