цэ́льсій, ‑я, м.

Тэрмометр са стоградуснай шкалой ад пункта раставання лёду да пункта кіпення вады. 40° па Цэльсію.

[Ад імені вынаходніка, шведскага фізіка 18 ст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Фаренге́йт / термо́метр Фаренге́йта тэрмо́метр Фарэнге́йта;

100° по Фаренге́йту 100° па Фарэнге́йце.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

градуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Нанесці (наносіць) дзяленні (шкалу) на які‑н. вымяральны прыбор. Градуіраваць тэрмометр.

[Ням. graduiren ад лац. gradus — ступень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калібрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што (спец.).

1. Правяраць або ўдакладняць калібр (у 1 знач.).

К. дрот.

2. Правяраць шкалу дзяленняў якога-н. вымяральнага прыбора.

К. тэрмометр.

|| наз. калібрава́нне, -я, н. і калібро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рту́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ртуці. Ртутны слупок. // Які змяшчае ў сабе ртуць. Ртутная руда. // Які дзейнічае пры дапамозе ртуці. Ртутны барометр. Ртутны тэрмометр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Thermométer

n -s, - тэрмо́метр, гра́дуснік

das ~ fällt [steigt] — тэмперату́ра па́дае [падыма́ецца]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Рэамю́р м. Реомю́р;

тэрмо́метр ~ра — термо́метр Реомю́ра;

20 гра́дусаў па Рэамю́ру — 20 гра́дусов по Реомю́ру

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Цэ́льсій м. Це́льсий;

тэрмо́метр ~сія — термо́метр Це́льсия;

пятна́ццаць гра́дусаў па ~сію — пятна́дцать гра́дусов по Це́льсию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рту́тны Quécksilber-; qúecksilbern;

рту́тны слупо́к Quécksilbersäule f -, -n;

рту́тны тэрмо́метр Quecksilberthermométer n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

недатрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Пратрымаць менш, чым належыць. Недатрымаць тэрмометр.

2. Не давесці да поўнай гатоўнасці, пратрымаўшы ў якіх‑н. умовах менш, чым належыць. Недатрымаць плёнку ў праявіцелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)