драматы́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да драмы (у 1, 2 знач.). Драматычны тэатр. Драматычны твор. Драматычнае мастацтва.

2. Поўны драматызму (у 2 знач.). Драматычны выпадак. Драматычная развязка.

3. Моцны, крыху рэзкі па тэмбру, у адрозненне ад лірычнага (пра голас спевака). Драматычны тэнар. Драматычнае сапрана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драматы́чны dramátisch;

драматы́чны тэа́тр Scháuspielhaus n -es, -häuser; Drámatheater n -s, -;

драматы́чны гурто́к dramátischer Zírkel;

драматы́чны тэ́нар Héldentenor m -s, -tenöre

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ténor

I

m -s юрыд. змест (дакумента)

II

m -s, Tenöre тэ́нар (высокі мужчынскі голас)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

драматы́чны в разн. знач. драмати́ческий; (полный драматизма — ещё) драмати́чный;

д. тэа́тр — драмати́ческий теа́тр;

д. тэ́нар — драмати́ческий те́нор;

д. кане́ц — драмати́ческий (драмати́чный) коне́ц;

~ныя жэ́сты — драмати́ческие же́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tenor

[ˈtenər]

n.

1) укла́д жыцьця́

the calm tenor of her life — спако́йны ўкла́д е́йнага жыцьця́

2) накірава́насьць, су́тнасьць f. (прамо́вы, арты́кулу)

3) тэ́нар -у, -а m. (го́лас, сьпява́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Б’ЁРЛІНГ

(Björling) Юхан Юнатан (Юсі; 2.2.1911, Стура-Туна, лен Копарберг, Швецыя — 9.9.1960),

шведскі спявак (лірыка-драм. тэнар); адзін з буйнейшых спевакоў 20 ст., прадстаўнік бельканта. Вучыўся ў бацькі — Давіда Б’ёрлінга (тэнар), у кансерваторыі (1928—30) і Каралеўскай опернай школе (1930—31) у Стакгольме. У 1930—38 саліст Шведскай каралеўскай оперы, з 1938 спяваў у т-ры «Метраполітэн-опера» і інш. т-рах Амерыкі і Еўропы. Сярод партый: Фларэстан («Фідэліо» Л.Бетховена), Герцаг, Альфрэд («Рыгалета», «Травіята» Дж.Вердзі), Каніо («Паяцы» Р.Леанкавала), Каварадосі («Тоска» Дж.Пучыні), Ленскі («Яўген Анегін» П.Чайкоўскага), Матс («Нявеста» Т.Рангстрэма), Марцін Скарп («Фаналь» К.Атэрберга). Выконваў швед. нар. песні і сольныя партыі ў араторыях пад кіраўніцтвам А.Тасканіні.

т. 3, с. 136

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ліры́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лірыкі (у 1 знач.). Лірычны паэт. // Які з’яўляецца лірыкай. Лірычны верш. Лірычная паэма. // Які з’яўляецца аб’ектам апісання ў лірыцы. Лірычны герой.

2. Прасякнуты лірызмам, паэтычнай узнёсласцю. Лірычны пейзаж.

3. перан. Разм. Чуллівы, эмацыянальна ўзвышаны. Лірычны настрой. □ Дарога, яе прысады настройвалі Русаковіча на лірычны лад. Паслядовіч.

4. Мякка-пявучы, далікатны па тэмбру (пра голас). Лірычны тэнар. Лірычнае сапрана.

•••

Лірычнае адступленне гл. адступленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АБА́САЎ Азад Зінатавіч

(н. 19.1.1925, г. Елабуга),

татарскі спявак (тэнар). Нар. арт. СССР (1977). Скончыў Маскоўскую кансерваторыю (1950). З 1950 саліст Тат. т-ра оперы і балета. Сярод партый: Фауст («Фауст» Ш.Гуно), Герцаг («Рыгалета» Дж.Вердзі), Самазванец («Барыс Гадуноў» М.Мусаргскага), Уладзімір Ігаравіч («Князь Ігар» А.Барадзіна), Джык, Джаліль, Цюляк («Алтынчэч», «Джаліль», «Цюляк» Н.Жыганава).

т. 1, с. 16

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ліры́чны

1. лит., муз. лири́ческий;

~ная паэ́зія — лири́ческая поэ́зия;

л. тэ́нар — лири́ческий те́нор;

2. (проникнутый лирикой) лири́чный, лири́ческий;

л. тон — лири́чный (лири́ческий) тон;

л. пейза́ж — лири́чный (лири́ческий) пейза́ж;

○ ~нае адступле́нне — лири́ческое отступле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АНДГУЛА́ДЗЕ Давід Ясонавіч

(15.10.1895, с. Бахві, Махарадзеўскі р-н, Грузія — 29.9.1973),

грузінскі спявак (драм. тэнар). Нар. арт. СССР (1950). Скончыў Тбіліскую кансерваторыю (1927), з 1958 яе прафесар. У 1929—55 саліст т-ра оперы і балета імя Паліяшвілі (Тбілісі). Сярод партый: Тарыэл («Паданне пра Тарыэла» Ш.Мшвелідзе, Дзярж. прэмія СССР 1947), Герман («Пікавая дама» П.Чайкоўскага), Атэла, Радамес («Атэла», «Аіда» Дж.Вердзі). Дзярж. прэмія Грузіі 1973.

т. 1, с. 353

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)