underpin [ˌʌndəˈpɪn] v.

1. падво́дзіць фунда́мент (пад будынак)

2. падтры́мліваць, падмацо́ўваць (доказы, тэзісы і да т.п.);

underpin the thesis with facts падмацо́ўваць тэ́зіс фа́ктамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thesis [ˈθi:sɪs] n. (pl. theses)

1. дысерта́цыя;

a doctoral/PhD thesis до́ктарская дысерта́цыя;

a master’s thesis магі́старская дысерта́цыя;

uphold/defend a thesis абараня́ць дысерта́цыю

2. тэ́зіс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палажэ́нне, ‑я, н.

1. Звод законаў, правіл па пэўнаму пытанню. Палажэнне аб выбарах.

2. Думка або сцверджанне, якія ляглі ў аснову чаго‑н.; тэзіс. Асноўныя палажэнні праекта. □ К. Маркс ў сваёй рабоце «Крытыка Гоцкай праграмы» упершыню ў гісторыі сфармуляваў навуковыя палажэнні аб дзвюх фазах развіцця камуністычнага грамадства. Лушчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Thésis

f -, Thésen тэ́за, тэ́зіс, палажэ́нне

éine ~ áufstellen [verféchten] — прапано́ўваць [адсто́йваць] яко́е-н. палажэ́нне [які́-н. тэ́зіс]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

teza

tez|a

ж. тэзіс;

podstawowe ~y — асноўныя тэзісы;

bronić ~y — абараняць тэзісы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

thesis

[ˈӨi:sɪs]

n., pl. -ses [-si:z]

1) тэ́зіс -у m., тэ́за f., прыпушчэ́ньне n.

2) цьве́рджаньне, палажэ́ньне n.

3) дысэрта́цыя f.

doctoral thesis — до́ктарская дысэрта́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

антытэ́зіс

(гр. antithesis = проціпастаўленне)

1) лог. суджэнне, якое проціпастаўляецца тэзісу, 2) другая з трох ступеняў трыяды філасофскага вучэння Гегеля (тэзіс, антытэзіс, сінтэз).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гегелья́нства

[ад ням. G. Hegel = прозвішча ням. філосафа (1770—1831)]

філасофскае вучэнне Гегеля і яго паслядоўнікаў, паводле якога быццё тоеснае мысленню, але не суб’ектыўнаму, а абсалютнаму, што развіваецца дыялектычна (па трыядзе тэзіс — антытэзіс — сінтэз), у ходзе чаго складаецца ўся гісторыя Сусвету.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ло́зунг м. Lósung f -, -en; Léitsatz m -(e)s, -sätze (тэзіс); Wáhlspruch m -(e)s, -sprüche, Paróle f -, -n, Devise [-´vi:] f -, -n (дэвіз); Áufruf m -(e)s, -e (заклік); Sprúchband n -(e)s, -bänder (транспарант);

пад ло́зунгам únter der Lósung [Devíse]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

палажэ́нне н.

1. (тэзіс) Satz m -s, Sätze; Léitsatz m; Thése f -, -n;

навуко́вае палажэ́нне Léhrsatz m, Thése f;

метады́чныя палажэ́нні methódische Grúndlagen;

2. (статута і пад.) Verórdnung f -, -n, Órdnung f, Bestímmung f -, -n;

палажэ́нне аб вы́барах Wáhlordnung f;

агу́льныя палажэ́нні Bestímmungen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)