theatrical
1) тэатра́льны
2) тэатра́льны, паказны́, ненатура́льны, разьлі́чаны на эфэ́кт
2.а)
б) тэатра́льнае маста́цтва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
theatrical
1) тэатра́льны
2) тэатра́льны, паказны́, ненатура́льны, разьлі́чаны на эфэ́кт
2.а)
б) тэатра́льнае маста́цтва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
theatrical
1. тэатра́льны, сцэні́чны;
a theatrical agent імпрэса́рыа, антрэпрэнё́р;
a theatrical company тэатра́льная тру́па;
theatrical scenery
a theatrical column тэатра́льны раздзе́л; тэатра́льная кало́нка (у газеце)
2. ненатура́льны, пазёрскі, паказны́;
theatrical manners
a theatrical declamation меладраматы́чная дэклама́цыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
theatrálisch
1) тэатра́льны, сцэні́чны
2) ненатура́льны, тэатра́льны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
тэатра́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тэатра (у 1–3 знач.).
2. Характэрны для тэатра; умоўны, штучны.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арлекіна́да
(
1) невялікія
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ды́нер-тэа́тр
(
тэатр за вячэрай; рэстаран, дзе ў час вячэры і пасля яе адбываюцца
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
падмо́сткі, ‑аў;
1. Драўляны памост на ўзвышэнні; часовы памост.
2. Сцэна (у 1 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tour1
1. пае́здка, падаро́жжа; экску́рсія;
a conducted/guided tour экску́рсія з гі́дам;
a package tour арганізава́ная турысты́чная пае́здка; групавы́ туры́зм;
a round-the-world tour кругасве́тнае падаро́жжа;
a sightseeing tour агля́д го́рада;
be on tour падаро́жнічаць, вандрава́ць;
go on/do/make a tour е́хаць на экску́рсію
2. турнэ́, гастро́лі (
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
туз 1, ‑а;
1. Старшая ў сваёй масці ігральная карта з адным ачком пасярэдзіне.
2.
[Польск. tuz ад ням. Daus.]
туз 2, ‑а,
Невялікая лёгкая двухвёславая шлюпка для аднаго весляра.
[Ад англ. two — два.]
туз 3, ‑а,
У выразе: даць туза
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БІНО́КЛЬ
(
аптычная прылада, прызначаная для візуальнага назірання аддаленых прадметаў абодвума вокамі, а таксама для вымярэння вуглоў і адлегласцяў. Складаецца з 2 зрокавых трубаў з паралельнымі аптычнымі восямі.
Аптычная схема бінокля ўключае аб’ектыў і акуляр. У біноклі са зрокавымі трубамі тыпу Кеплера прамы відарыс аддаленага прадмета атрымліваецца пры наяўнасці паміж аб’ектывам і акулярам абарачальнай сістэмы, якая дазваляе значна зменшыць даўжыню прылады. Прамежкавы відарыс, што дае аб’ектыў, сапраўдны, у яго плоскасці размешчана сетка для вымярэння вуглоў і адлегласцяў. Такія біноклі даюць павелічэнне да 22 разоў. У біноклі з трубамі тыпу Галілея ролю акуляра выконвае рассейвальная лінза перад плоскасцю прамежкавага відарыса, у выніку чаго відарыс атрымліваецца ўяўным і прамым. З-за абмежаванага вугла зроку такія біноклі выкарыстоўваюцца толькі з малым павелічэннем (да 4 разоў),
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)