брухано́гія, ‑іх.

Клас беспазваночных жывёл тыпу малюскаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галату́рыі, ‑ый.

Клас беспазваночных жывёл тыпу ігласкурых.

[Гр. holothurion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарко́давыя, ‑ых.

Клас беспазваночных жывёл тыпу прасцейшых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцыфо́ідныя, ‑ых.

Клас марскіх жывёл тыпу кішачнаполасцевых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сак¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Жаночая верхняя вопратка тыпу кароткага прасторнага паліто.

|| памянш. сачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.; прым. сачко́вы, -ая, -ае.

|| прым. са́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тыпавы́, -а́я, -о́е.

1. Які з’яўляецца тыпам, узорам, мадэллю для чаго-н.

Школа пабудавана па тыпавым праекце.

2. Які адпавядае пэўнаму тыпу, узору, мадэлі; стандартны.

Трохпавярховы т. будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ilk [ɪlk] n. infml тып, гату́нак;

men of that ilk лю́дзі тако́га ты́пу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тып м.

1. род. ты́па (человек, художественный образ) тип;

падышо́ў не́йкі т. — подошёл како́й-то тип;

2. род. ты́пу (в других значениях) тип;

аўтамабі́лі но́вага ты́пу — автомоби́ли но́вого ти́па;

т. членістано́гіх — тип членистоно́гих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

claret [ˈklærət] n.

1. кларэ́т (сухое чырвонае віно тыпу бардо)

2. цёмна-чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

surface to surface missile

раке́та ты́пу зямля́-зямля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)