газатурбаво́з, ‑а, м.

Лакаматыў, рухавіком якога з’яўляецца газавая турбіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газатурбахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Судна, рухавіком якога з’яўляецца газавая турбіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газатурбі́на

(ад газ​1 + турбіна)

турбіна, у якой газ у камеры згарання ператвараецца ў механічную работу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІДРАТУРБІ́НА,

гл. Гідраўлічная турбіна.

т. 5, с. 232

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рубі́льнік, ‑а, м.

Ручны выключальнік якіх‑н. электрычных установак. Зноў націснута ручка рубільніка — і турбіна спыняецца. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dámpfturbine

f -, -n парава́я турбі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Turbíne

f -, -n тэх. турбі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Propéllerturbine

f -, -n вінтава́я турбі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ло́пасцевы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае лопасці. Лопасцевае кола. Лопасцевая турбіна.

2. Падобны па форме на лопасць. Лопасцевае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рунду́к ’невялікая крамка на рынку’, ’куфар для прыпасаў’ (Бяльк.), ’куфар’, ’турбіна’ (Касп.). Параўн. укр. рунду́к ’ганак, прылавак’, рус. рунду́к ’узвышэнне’, ’прылавак з скрынкамі’. З цюрк. orunduk ’падушка, сядзенне’, тат. urunduk ’сядзенне’ (Фасмер, 3, 517).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)