адзіночналі́кавы, -ая, -ае.

У выразе: адзіночналікавы назоўнік — які ўжыв. толькі ў форме адзіночнага ліку, напр.: хаўрус, туга, сорам, серабро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

despondency [dɪˈspɒndənsi] n. марко́та; туга́; сум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

само́та, -ы, ДМ само́це, ж.

1. Адзінота, знаходжанне ў адзіноцтве.

Застацца ў самоце.

2. Стан, самаадчуванне самотнага; смутак, туга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыга́ра, -ы, мн. -га́р, ж.

Туга скручанае ў трубку тытунёвае лісце для курэння.

Курыць цыгары.

|| прым. цыга́рны, -ая, -ае.

Ц. дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dismay​1 [dɪsˈmeɪ] n. збянтэ́жанасць, разгу́бленасць, туга́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

homesickness [ˈhəʊmsɪknəs] n. туга́ па ба́цькаўшчыне, настальгі́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swaddle [ˈswɒdl] v. dated спавіва́ць, ту́га абкру́чваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

круты́², -а́я, -о́е.

1. Даведзены варкай, замешваннем да пэўнай ступені шчыльнасці, гушчыні.

Крутое яйцо.

Крутое цеста.

2. Туга звіты, скручаны.

Крутая пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сум, -у, м.

1. Пачуццё смутку, жалю, журбы.

У матчыным голасе чуўся с.

2. Душэўны неспакой, туга.

Апусцелыя палі і лугі навявалі с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

joylessness [ˈdʒɔɪləsnəs] n. бязра́даснасць; журба́, марко́та, туга́, сум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)