ladies’ room [ˈleɪdizˌrʊm] n. AmE жано́чая прыбіра́льня; туале́т для жанчы́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

w.c., WC

= water closet — туалет, прыбіральня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

washroom [ˈwɒʃru:m] n. AmE, dated туале́т, прыбіра́льня (асабліва ў грамадскім месцы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

toaleta

ж.

1. прыбіральня;

toaleta damska (męska) — жаночая (мужчынская) прыбіральня;

2. туалет;

poranna toaleta — ранішні туалет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

urinal [jʊəˈraɪnl]n.

1. бальні́чная ву́тка

2. мужчы́нскі туале́т (з насценнымі пісуарамі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lavatory

[ˈlævətɔri]

n., pl. -ries

1) туале́т -у m.

2) прыбіра́льня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кане́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае канец, мяжу (у прасторы і часе); проціл. бесканечны.

2. Які знаходзіцца на канцы чаго‑н., з’яўляецца канцом. Канечны пункт. □ Параход наводзіў туалет. Дні праз два зямля, канечны порт, не з’яўляцца ж туды неахайным карытам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаха́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не захоўвае чыстаты, парадку. Неахайная гаспадыня. // Які ўтрымліваецца ў беспарадку, неакуратным стане. Неахайны пакой. □ Параход наводзіў туалет. Дні праз два зямля, канечны порт, не з’яўляцца ж туды неахайным карытам. Лынькоў.

2. Зроблены абы-як, без стараннасці. Неахайная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гатава́льня ’гатавальня’ (БРС). Укр. готова́льня. Запазычанне з рус. готова́льня ’тс’, якое ўзята з польск. мовы (спачатку мела значэнне ’туалет з рознымі прадметамі’). Польск. gotowalnia пранікла ў рус. мову ў XV ст. Падрабязна Шанскі, 1, Г, 151.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рызыкоўны, ✂.

  1. Звязаны з рызыкай, напоўнены рызыкай.

    • Р. крок.
    • Так рабіць рызыкоўна (у знач. вык.).

  2. перан. Непрыстойны, двухсэнсоўны.

    • Р. туалет.
    • Рызыкоўныя прыпеўкі.

|| наз. рызыкоўнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)