urinal [jʊəˈraɪnl]n.

1. бальні́чная ву́тка

2. мужчы́нскі туале́т (з насценнымі пісуарамі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lavatory

[ˈlævətɔri]

n., pl. -ries

1) туале́т -у m.

2) прыбіра́льня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кане́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае канец, мяжу (у прасторы і часе); проціл. бесканечны.

2. Які знаходзіцца на канцы чаго‑н., з’яўляецца канцом. Канечны пункт. □ Параход наводзіў туалет. Дні праз два зямля, канечны порт, не з’яўляцца ж туды неахайным карытам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаха́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не захоўвае чыстаты, парадку. Неахайная гаспадыня. // Які ўтрымліваецца ў беспарадку, неакуратным стане. Неахайны пакой. □ Параход наводзіў туалет. Дні праз два зямля, канечны порт, не з’яўляцца ж туды неахайным карытам. Лынькоў.

2. Зроблены абы-як, без стараннасці. Неахайная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гатава́льня ’гатавальня’ (БРС). Укр. готова́льня. Запазычанне з рус. готова́льня ’тс’, якое ўзята з польск. мовы (спачатку мела значэнне ’туалет з рознымі прадметамі’). Польск. gotowalnia пранікла ў рус. мову ў XV ст. Падрабязна Шанскі, 1, Г, 151.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kibel

м.

1. жарг. параша (у турме);

2. разм. прыбіральня; туалет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

toilet

[ˈtɔɪlət]

1.

n.

1) туале́т -у, -а m. (прычэ́сваньне, адзява́ньне; во́пратка)

2) прыбіра́льня f.

2.

adj.

туале́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lady [ˈleɪdi] n.

1. да́ма, па́ні

2. Lady лэ́дзі (тытул);

Lady Diana лэ́дзі Дыя́на

3. the ladies BrE, infml жано́чы туале́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gent [dʒent] n.

1. infml or joc. (скар. ад gentleman) джэнтльме́н;

a gentʼs hairdresser мужчы́нская цыру́льня

2. the gents infml мужчы́нская прыбіра́льня, мужчы́нскі туале́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

engaged [ɪnˈgeɪdʒd] adj.

1. fml (in/on) заня́ты;

They were engaged in conversation. Яны былі заняты гутаркай.

2. (to) зару́чаны

3. BrE заня́ты (пра тэлефон, туалет і да т.п.);

The line is engaged. Лінія занятая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)