Zitvergeudung

f -, -en ма́рная тра́та ча́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

важдані́на, ‑ы, ж.

Разм. Занятак, які патрабуе многа часу, увагі; турбота. // Пустая трата часу. Усё рабілася без лішняй важданіны, хутка і акуратна. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́рны напра́сный, бесполе́зный, пусто́й; тще́тный, безуспе́шный, беспло́дный;

~ная тра́та ча́су — напра́сная (бесполе́зная, пуста́я) тра́та вре́мени;

~ныя намага́нні — напра́сные (тще́тные, безуспе́шные, беспло́дные) уси́лия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Zitverlust

m -(e)s, -e (с)тра́та ча́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bill of exchange

вэ́ксаль -ю m.; пераво́дны вэ́ксаль, тра́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пераво́дII м (трата) разм Verschluderung f -, Verschwndung f -, Vergudung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выдаткава́нне ср. расхо́дование, израсхо́дование, изде́рживание, истоще́ние; тра́та ж., затра́та ж., затра́чивание; см. вы́даткаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхо́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Трата, расходаванне чаго-н.

Р. электраэнергіі.

2. звычайна мн. Сума зрасходаваных грошай; выдаткі.

У наступным месяцы будуць вялікія расходы.

3. Графа ў бухгалтарскіх кнігах для запісу выдаткаў; проціл. прыход.

Вывесці (пусціць, спісаць) у расход (разм.) — знішчыць, расстраляць.

Кішэнныя расходы — дробныя асабістыя расходы.

|| прым. расхо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

attrition [əˈtrɪʃn] n. fml

1. знясі́ленне;

a war of attrition вайна́, разлі́чаная на знясі́ленне праці́ўніка

2. знос, зно́шванне; марнава́нне; тра́та (прыродных рэсурсаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Матаха́цца, мотоха́тысь ’поркацца’ (Клім.). Укр. мотуша́ти ’рухаць, шавяліць’, рус. перм. мото́ха ’дарэмная трата часу’, тул. мотоши́ться ’шавяліцца’, тамб. мату́шиться, наўг., цвяр., разан. матуси́ться, моту́ситься, мату́ситься ’паволі, не хочучы рабіць што-небудзь’, матусить ’хадзіць туды-сюды’. Глухі варыянт да мадзёхацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)