то́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
то́на |
то́ны |
| Р. |
то́ны |
то́н |
| Д. |
то́не |
то́нам |
| В. |
то́ну |
то́ны |
| Т. |
то́най то́наю |
то́намі |
| М. |
то́не |
то́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прыміры́цельны, -ая, -ае.
Які садзейнічае прымірэнню.
П. тон.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саркасти́ческий саркасты́чны;
саркасти́ческий смех саркасты́чны смех;
саркасти́ческий тон саркасты́чны тон;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
катэгары́чны категори́ческий, категори́чный;
к. адка́з — категори́ческий (категори́чный) отве́т;
к. тон — категори́ческий тон
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
задава́ць несов., в разн. знач. задава́ть; см. зада́ць;
◊ з. тон — задава́ть тон
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакры́ўджаны, -ая, -ае.
Які выражае пачуццё крыўды.
П. тон.
П. позірк.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наста́ўніцкі
1. учи́тельский;
н. калекты́ў — учи́тельский коллекти́в;
2. наста́внический;
н. тон — наста́внический тон
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бру́та-то́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бру́та-то́на |
бру́та-то́ны |
| Р. |
бру́та-то́ны |
бру́та-то́н |
| Д. |
бру́та-то́не |
бру́та-то́нам |
| В. |
бру́та-то́ну |
бру́та-то́ны |
| Т. |
бру́та-то́най бру́та-то́наю |
бру́та-то́намі |
| М. |
бру́та-то́не |
бру́та-то́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ірані́чны, -ая, -ае.
3 іроніяй, поўны іроніі.
І. тон.
|| наз. ірані́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выба́члівы, -ая, -ае (кніжн.).
Які выказвае выбачэнне.
В. тон.
|| наз. выба́члівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)