жада́нне, ‑я,
1. Унутранае імкненне, цяга да ажыццяўлення чаго‑н.; хаценне чаго‑н.; ахвота.
2. Прадмет захаплення, мары і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жада́нне, ‑я,
1. Унутранае імкненне, цяга да ажыццяўлення чаго‑н.; хаценне чаго‑н.; ахвота.
2. Прадмет захаплення, мары і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здоро́вье здаро́ўе, -ро́ўя
◊
за ва́ше (за твоё) здоро́вье, ва́ше (твоё) здоро́вье за ва́ша (за
на (до́брое) здоро́вье на здаро́ўе;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
yours
a friend of yours твой/ваш ся́бар;
Yours faithfully/sincerely/truly са шчы́рай пава́гай (у канцы ліста перад подпісам)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Déine
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
déinige
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
маг, ‑а,
1. Той, хто нібыта валодае тайнамі магіі; чарадзей, чараўнік.
2. На Старажытным Усходзе — жрэц, які спраўляў рэлігійныя абрады і прадказваў будучае.
[Грэч. mágos ад перс. muğ — вогнепаклоннік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запле́сціся 1, ‑плятуся, ‑пляцешся, ‑пляцецца; ‑пляцёмся, ‑плецяцеся;
1. Заплесці сабе валасы ў касу (косы).
2.
запле́сціся 2, ‑плятуся, ‑пляцешся, ‑пляцецца; ‑пляцёмся, ‑плецяцеся;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
твой
твой сын твой сын;
из твоего́ до́ма з твайго́ до́му;
твоя́ во́ля твая́ во́ля;
твой вопро́с
с твоего́ согла́сия з тваёй зго́ды;
твои́ми стара́ниями тваі́мі стара́ннямі;
здесь всё твоё тут усё
◊
что твой… як той…;
что твой солове́й як той салаве́й;
на что твой… куды́ той…, (очень) на што (ужо́), да чаго́ (ужо́), ве́льмі;
по-тво́ему па-тво́йму.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
interpret
1) тлума́чыць, растлума́чваць; інтэрпрэтава́ць
2) ператлума́чваць
3) пераклада́ць (ву́сна)
4) разуме́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
панапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Напісаць вялікую колькасць чаго‑н.; напісаць у многіх месцах або на многіх прадметах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)