та́я мест., ж. та; см. той

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкума́т, -та́ м., разг. клок; лоску́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hrsg.

= herausgegeben

1.

выдадзена (там-та, тады-та)

2.

выдадзена пад рэдакцыяй (такога-та )

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ашчарэ́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і ашчаперыць. Та-ата! — усклікнуў Марык і спрытна ашчарэпіў бацьку за шыю. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варажбі́т, -та́ м., уст. ворожби́т, вороже́й, гада́льщик, гада́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́хант, -ту, (о ювелирном изделии) -та м. я́хонт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spinal column

хрыбе́тнік -а m., хрыбе́т-та́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пракансультава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.

Даць кансультацыю па якому‑н. пытанню. Сакратар сашчапіў рукі, схіліў набок галаву — так яму, мабыць, лягчэй было вымаўляць словы. — Дык вось, та-ва-а-арыш Ка-аліна, трэба спачатку а-акты са-аставіць, у-у-улік пра-а-авесці. Зойдзеш у выканком, та-ам цябе пракансультуюць. Асіпенка. Пракансультаваўшы колькі хворых, Яраш зноў адчуў сябе стомленым. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

золата... (а таксама залата...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае та значэнню: а) слову «золата», напрыклад: золатаздабыча, золатапрамысловасць; б) слову «залаты», напрыклад: золатавалосы, золатагаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Та1 ’то’ злучнік (Сержп.; гродз., Нар. лекс.), та ’гэта’ (Ян.). Укр. та ’і; але’, стараж.-рус. та ’і; і, ды’, серб.-харв. та ’ды, так, от жа’, макед. та ’і, ды’, балг. та ’і, ды; таму, каб’, ст.-слав. та ’і, ды’. Відаць, стары дублет то (гл.), што ўзыходзіць да прасл. займенніка *tъ ’той’, роднаснага літ. tuojaũ, tuõj ’зараз, адразу, неадкладна’, грэч. τῶ ’тады, потым’; далей да хец. ta ’і’, ст.-інд. tāt ’у выніку чаго’ (Фасмер, 4, 5; ESSJ SG, 2, 627–631; Сной₁, 651; ЕСУМ, 5, 498). Адносна магчымай сувязі са злучнікам да ’ды’ (Бяльк.), ’ды, і; а потым, але’ (ТС) гл. Копечны, Этимология–1967, 26–27.

Та2. Гл. тая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)