датаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце, ‑таўкуць; пр. датоўк, ‑таўкла, ‑ло; заг. датаўчы; зак., што.

Скончыць таўчы; стаўчы, патаўчы ўсё да канца. Датаўчы крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўчэ́нне ср.

1. толче́ние;

2. ру́шение, ша́станье;

1, 2 см. таўчы́ 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

crumble [ˈkrʌmbl] v.

1. крышы́ць; крышы́цца; драбні́ць; таўчы́, расціра́ць;

crumble bread крышы́ць хлеб

2. рассыпа́цца; разбура́цца; разбу́рвацца; гі́нуць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

то́ўчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад таўчы.

2. у знач. прым. Які стаў дробным, цёртым у выніку таўчэння. Тоўчаная кара. Тоўчаны цукар. Тоўчаная бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́ўчаны

1. прич. толчённый; мя́тый; см. таўчы́ 1;

2. прил. толчёный; (о картошке) мя́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tłuc

незак.

1. таўчы;

tłuc cukier — таўчы цукар;

2. біць, калаціць;

tłuc we drzwi — калаціць у дзверы;

3. біць; разбіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сту́па сту́па, -пы ж.;

◊

толо́чь во́ду в сту́пе погов. таўчы́ ваду́ ў сту́пе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сту́па​I ж: Mörser m -s, -;

◊ таўчы́ ваду́ ў сту́пе léeres Stroh dréschen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

comminute

[ˈkɑ:mənu:t]

v.t.

1) таўчы́, расьціра́ць (на парашо́к)

2) крышы́ць, драбі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pestle

[ˈpesəl]

1.

n.

таўка́чык -а m.

2.

v.

таўчы́, мяць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)