Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tára
f -, Táren камерц.та́ра, упако́ўка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
container[kənˈteɪnə]n.
1. умяшча́льня, ёмістасць, ёмішча, пасу́дзіна
2. станда́ртная та́ра, кантэ́йнер
3. рэзервуа́р, прыёмнік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мех¹, ме́ха, мн. мяхі́і мяхо́ў, м.
1.Тара з палатна для захоўвання і перавозкі сыпучых цел, дробных рэчаў і пад.
Палатняны м.
2. Мера для чаго-н. сыпкага.
Пазычыць м. бульбы.
◊
Біцца за пусты мех (разм.) — настойліва даводзіць відавочнае, за што няма патрэбы спрачацца.
Нагаварыць мех з торбай — нагаварыць многа і абы-чаго.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тар Месца, дзе ходзіць паром; плыт (Нас.). Параўн.: стар.тара ’паром’.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
шкляны́ Glas-, gläsern;
шкляна́я ма́са Glásmasse f -;
шкляна́я та́ра Léergut aus Glas, Glásbehälter m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
упако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. упакоўваць — упакаваць; вынік такога дзеяння. Упакоўка рэчаў у чамаданы. Упакоўка гатовых вырабаў.
2.Рмн.‑ковак. Матэрыял, у які што‑н. упакавана; тара. Упакоўка з цэлафану. Кардонная ўпакоўка. □ На ўпакоўцы — белай шурпатай паперы — красавалася слова «Казбек».М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рыбы, уласцівы ёй. Рыбныя запасы. Рыбны пах.// Звязаны са здабычай, продажам, купляй, развядзеннем, апрацоўкай і пад. рыбы. Рыбны рынак. Рыбная гаспадарка. Рыбная прамысловасць.// Прызначаны для рыбы. Рыбная тара.// Прыгатаваны з рыбы. Рыбны суп. Рыбныя катлеты.
2. Багаты рыбай. Рыбнае возера. Рыбнае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ *Патрандэля, пін.потрондэля ’балбатуха’ (Сл. Брэс.). Параўн. чэш.trandati ’разбалабоніць’, якое ўтворана пры дапамозе суфікса ‑nd‑ati ад *tratanti — яму адпавядае рус.тара‑ торить < прасл.tor‑tor; параўн. літ.tarti ’прамаўляць’, ’гаварыць’, хецк.tar- ’гаварыць’ (Махэк₂, 649). Потрондэля — экспрасіўнае слова, як і драг.тарандоха ’балбатуха’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́рак (то́рок) ’праход’, ’троп звера’ (ТС), сюды ж торокова́ць ’снаваць, рабіць праходы (пра звера)’ і, магчыма, торокова́цца ’такаваць (пра цецерукоў)’ (ТС). Дэмінатыўнае ўтварэнне з суф. *‑ъkъ ад тор1 (гл.). Няясныя адносіны да таро́к ’кладка з калодаў праз рэчку’ (гл.), што бліжэй да тар, та́ра ’плыток для пераезду’ (ТС), гл.