павылі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вылізаць усё, многае або ўсіх, многіх. Павылізваць рэшткі ежы. Павылізваць талеркі. Павылізваць кацянят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяндлі́на, ‑ы, ж.

Вэнджанае прасоленае мяса, сала. Стол заслалі, прынеслі талеркі з вяндлінаю, якую так добра ўмеюць прыгатаўляць на Беларусі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заку́сачны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да закускі, з’яўляецца закускай (у 2 знач.). Закусачныя вырабы. Закусачная каўбаса. // Прызначаны для закусак. Закусачныя талеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алюмі́ніевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да алюмінію. Алюмініевая прамысловасць. // Які мае ў сабе алюміній. Алюмініевы сплаў. // Зроблены з алюмінію. Алюмініевыя талеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаражні́цца, ‑ражнюся, ‑рожнішся, ‑рожніцца; зак.

1. Стаць пустым, парожнім. Апаражніліся першыя бутэлькі і першыя, талеркі. Крапіва.

2. Разм. Схадзіць па сваёй патрэбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маёліка

(іт. maiolica)

вырабы з каляровай абпаленай гліны, укрытай глазурай 1 (абліцовачныя пліткі, кафля, дэкаратыўныя талеркі і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нікчэ́мнік, ‑а, м.

Разм. Нікчэмны чалавек. І так ужо часам насміхаюцца з.. [Сузана], і ўжо неаднойчы пагардліва назвалі нікчэмнікам, здольным хіба аблізваць чужыя талеркі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Часта, раз за разам бухаць. Аркестр іграў факстрот, часта і гулка бухкаў барабан, звінелі і бразгаталі медныя талеркі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахваста́ць сов., разг.

1. (высечь всех, многих) перехлеста́ть; перестега́ть, пересе́чь;

2. переби́ть, переколоти́ть;

п. тале́ркі — переби́ть (переколоти́ть) таре́лки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusschenken

vt

1) разліва́ць (у шклянкі, талеркі і г.д.)

2) прадава́ць у разлі́ў (напоі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)