pit​2 [pɪt] v.

1. капа́ць я́му; пакіда́ць сляды́, ме́ткі

2. (against) паме́рацца сі́ламі (з кім-н.), ду́жацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

самавызвале́нне, ‑я, н.

Вызваленне самога сябе ад таго, што сціскае, звязвае; вызваленне ўласнымі сіламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акупі́раваць, акупава́ць

(лац. occupere)

захопліваць узброенымі сіламі чужую тэрыторыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акупа́цыя, ‑і, ж.

Часовы захоп тэрыторыі адной дзяржавы ўзброенымі сіламі другой. Акупацыя краіны. Гады акупацыі.

[Лац. occupatio — захоп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zebrać

зак. сабраць;

zebrać siły — сабрацца з сіламі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адмаха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Тое, што і адмахнуцца.

•••

Махалам не адмахнуцца — ніякімі сіламі не прымусіць адчапіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самакірава́нне, -я, н.

1. Права якой-н. арганізацыі, таварыства, гаспадарчай, адміністрацыйнай адзінкі вырашаць сваімі, мясцовымі сіламі пытанні свайго ўнутранага кіравання.

Студэнцкае с.

2. Права дзяржаўнай адзінкі мець свае ўрадавыя органы, вырашаць пытанні ўнутранага заканадаўства і кіравання.

|| прым. самакірава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

singly

[ˈsɪŋgli]

adv.

1) індывідуа́льна, асо́бна, паасо́бку

2) сваймі́ сі́ламі, адзіно́чна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

злу́чаны

1. veréinigt, veréint;

злу́чанымі сі́ламі mit veréinten Kräften;

2. (пра жывёл) gepáart

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самаправе́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Праверка ўласнымі сіламі самога сябе, сваёй працы, сваіх ведаў. Метады самаправеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)