◎ Піпі́канне (піпікыньня) ’падача сігналаў клаксонам’ (Юрч. СНЛ). Ад паікаць, утворанага ад гукапераймання пі‑пі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

транзі́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Паўправадніковы прыбор, прызначаны для ўзмацнення, пераўтварэння і генерыравання электрычных сігналаў.

2. Партатыўны радыёпрыёмнік, пабудаваны на паўправадніках.

|| прым. транзі́старны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́бель, -ю, мн. -і, -яў, м.

Адзін або некалькі герметычна ізаляваных правадоў, якія служаць для перадачы на адлегласць электраэнергіі або электрычных сігналаў.

Тэлефонны к.

|| прым. ка́бельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ранго́ўт, -а, М -го́ўце, м. (спец.).

Сукупнасць драўляных або стальных прыстасаванняў на судне, якія служаць для пастаноўкі і расцягвання парусоў, падымання цяжараў, падачы сігналаў.

|| прым. ранго́ўтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сігналі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ваеннаслужачы, абавязкам якога з’яўляецца падача ўстаноўленых сігналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кло́пфер, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны апарат для прыёму сігналаў азбукі Морзе на слых.

[Ням. Klopfer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зу́мер, ‑а, м.

Электрычны прыбор для падачы гукавых сігналаў; пішчык. Зумер тэлефоннага апарата.

[Ням. Summer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІДЭАЗА́ПІС,

гл. Запіс тэлевізійных сігналаў.

т. 4, с. 143

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сігналіза́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сігналізаваць.

2. Сістэма сігналаў, якая прымяняецца дзе‑н. Гукавая сігналізацыя. Марская сігналізацыя.

3. Прыстасаванне для падачы сігналаў. Загадалі выключыць святло [немцы] па ўсёй пуцявой сігналізацыі, у семафорах, у стрэлках, у воданапорных калонках. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

андуля́тар, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны прыемны апарат, які дае бесперапынны запіс сігналаў на папяровай стужцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)