фамі́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

1. Род, шэраг пакаленняў, якія маюць аднаго продка.

Радавітая ф.

2. Сям’я, члены сям’і (уст.).

|| прым. фамі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Ф. дом Міцкевічаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэспекта́бельны, ‑ая, ‑ае.

Паважны, прыстойны, важны. Рэспектабельная сям’я.

[Фр. respectable.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаспадаро́ў, ‑ова.

Які належыць гаспадару. Гаспадарова маёмасць. Гаспадарова сям’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kin [kɪn] n. pl. dated сям’я́, радня́;

next of kin бліжэ́йшая радня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дру́жны, -ая, -ае.

1. Звязаны дружбай, узаемнай дапамогай, выручкай.

Д. калектыў.

Дружная сям’я.

2. Які адбываецца адначасова, сумесна, бурна.

Д. смех.

Дружныя апладысменты.

Дружная вясна.

Дружна (прысл.) узяцца за работу.

|| наз. дру́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

needy [ˈni:di] adj. бе́дны;

a needy family сям’я́, яка́я жыве́ ў няста́чы/гале́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мнагадзе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа дзяцей. Мнагадзетная маці. Мнагадзетная сям’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

familia

ж. уст. жарт. сям’я; радня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

малазабяспе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Які мае абмежаваныя матэрыяльныя сродкі; недастаткова забяспечаны. Малазабяспечаная сям’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

well-to-do [ˌweltəˈdu:] adj. замо́жны, бага́ты;

a well-to-do family замо́жная сям’я́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)