ла́ва¹, -ы, мн. -ы, лаў, ж.

Прадмет сялянскай мэблі для сядзення ў выглядзе шырокай дошкі на ножках.

Сесці (трапіць) на лаву падсудных — пайсці пад суд.

|| прым. ла́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надзе́л, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. гл. надзяліць.

2. -а. Зямельны ўчастак, які выдаваўся сялянскай сям’і.

Зямельны н.

|| прым. надзе́льны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наро́дніцтва, -а, н.

Грамадска-палітычны рух у Расіі ў 2-й палавіне 19 ст., які ідэалізаваў сялянскую абшчыну і імкнуўся цераз яе ажыццявіць ідэі сялянскай дэмакратыі і пераходу да сацыялізму, мінуючы капіталізм.

|| прым. наро́дніцкі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць праставатага. Але ні флегматычнасці, ні сялянскай праставатасці .. [Шутава] ніхто цяпер не заўважыў. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

універсалі́зм, ‑у, м.

Кніжн. Валоданне разнастайнымі ведамі, звесткамі, навыкамі. // Мнагапланавасць чаго‑н. Універсалізм дробнай сялянскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тайпі́ны

(кіт. tajpin)

удзельнікі сялянскай антыфеадальнай вайны ў Кітаі 1850—1864 гг. супраць маньчжурскай дынастыі Цін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кансерваты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць кансерватыўнага. Кансерватыўнасць поглядаў. □ С першых жа дзён Максіму прышлося ваяваць з сялянскай кансерватыўнасцю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знато́к, ‑така, м.

Тое, што і знавец. Знаток вайсковай справы. □ Пан Крулеўскі лічыў сябе знатаком сялянскай псіхалогіі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трысці́на, ‑ы, ж.

Сцябло трыснягу. Вырваць трысціну. □ [Маці] ішла ўсё той жа размеранай сялянскай хадой, прамая, як трысціна. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́нжаскі, ‑ая, ‑ае.

Поўны ханжаства; крывадушны. Ханжаскія паводзіны. □ Горкі з’едліва высмейваў фальшыва-апякунскі тон і ханжаскую «спагадлівасць» некаторых «знаўцаў» сялянскай душы. Перкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)