Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Axt
f -, Äxte сяке́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сяке́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Рмн. ‑рак; ж.
Памянш.дасякера; невялікая сякера. Сабраўся дзед Баўтрук, забраў сякія-такія рэчы, сякерку сваю цяслярскую вострую ўзяў і, не аказаўшыся нявестцы, выйшаў з хутара на дарогу.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бярды́ш, бердыша, м.
Старадаўняя халодная зброя — баявая сякера ў форме паўмесяца на доўгім дрэўку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алеба́рда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Старажытная зброя — сякера на доўгім дрэўку, якое заканчваецца кап’ём.
[Фр. hallebarde з араб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Béil
n -(e)s, -e сяке́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tomahawk
['tɔmaha:k]
m -s, -s тамага́ўк (сякера амерыканскіх індзейцаў)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тупі́ца ‘тупая сякера’, ‘тупы, някемлівы чалавек’ (ТСБМ, Нас., Шымк. Собр., Руб., ТС, Касп., Пятк. 2, 3), ‘тупая сякера’ (Чач., Бяльк., Варл.), ст.-бел.тупица ‘тупая сякера, каса і пад.’ (1590 г., ГСБМ). Да тупы (гл.), паводле Борыся (631–632), першапачаткова ў адносінах да прылад, пазней — у адносінах да чалавека.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сёкер ‘сякера, тапор’ (Касп.). З *секера ‘тс’ (гл. сякера) пад уплывам тапор (змена ж. р. на м. р., адсячэнне канчатка і пераход е > ё пад націскам).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тупі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., ту́піцца; незак.
Станавіцца тупым (у 1 знач.), тупейшым.
Сякера тупіцца.
|| зак.затупі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., зату́піцца, вы́тупіцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., вы́тупіцца іступі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., сту́піцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)