бі́сер, -ру м. би́сер;

◊ сы́паць б. пе́рад сві́ннямі — мета́ть би́сер пе́ред сви́ньями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца сыканнем. — Цсс... — прасыкаў замест адказу Дзіма, прыклаўшы палец да губ. Якімовіч.

2. Сыпаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перу́н уст., поэт. пяру́н, род. перуна́ м.;

◊

мета́ть перуны́ сы́паць перуны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мак, ‑у, м.

1. Расліна з высокім сцяблом і вялікімі, часцей за ўсё чырвонымі кветкамі, плод якой мае выгляд каробачкі з дробным насеннем.

2. зб. Насенне гэтай расліны, якое ідзе ў ежу. Піражкі з макам.

•••

Рассыпацца дробным макам гл. рассыпацца.

Сесці макам гл. сесці.

Сыпаць макам гл. сыпаць.

Таўчы мак гл. таўчы.

Як маку — вельмі многа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tirade [taɪˈreɪd] n. тыра́да, break into a tirade пача́ць сы́паць (праклёны, зласлівыя словы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расточа́ть несов.

1. книжн. раскіда́ць, растра́чваць, марнатра́віць, ма́рна тра́ціць;

2. дары́ць, раздава́ць, сы́паць;

расточа́ть улы́бки дары́ць усме́шкі;

расточа́ть ла́ски дары́ць ла́скі;

расточа́ть комплиме́нты сы́паць кампліме́нты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паго́дзіцца, ‑дзіцца; незак.

Рабіцца пагодлівым. Дзень раздумаў пагодзіцца, і светлаватыя хмары віселі над ракой. Караткевіч. Добра, што хоць пагодзілася: перастаў сыпаць дробны дождж. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

warble​2 [ˈwɔ:bl] v.

1. спява́ць

2. шчабята́ць, сы́паць трэ́лі (пра птушак)

3. lit. журча́ць (пра ручай)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дасы́паць, -плю, -плеш, -пле; -плем, -плеце, -плюць; -паў, -пала; дасы́п; -паны; зак.

1. што. Скончыць сыпаць, насыпаць да пэўнага ўзроўню, дабавіць да поўнага.

Д. мяшок даверху.

2. чаго. Насыпаць дастаткова чаго-н.

Д. солі ў страву.

|| незак. дасыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. дасы́пка, -і, ДМ -пцы, ж. і дасыпа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lóbhudeln

неаддз. vt ліслі́віць, шчо́дра сы́паць [дары́ць] пахвалы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)