rigidity [rɪˈdʒɪdəti] n.

1. сто́йкасць, трыва́ласць

2. стро́гасць, суро́васць, непахі́снасць;

We were surprised at the rigidity of their beliefs. Мы былі здзіўлены непахіснасцю іх перакананняў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змя́кчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад змякчыць.

2. у знач. прым. Які страціў суровасць, строгасць, стаў мяккім, лагодным, падатлівым. Змякчаны погляд.

3. у знач. прым. Які вымаўляецца з дадатковым пад’ёмам спінкі языка; палатальны (пра гукі мовы). Змякчаныя зычныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

surowość

surowoś|ć

ж. суровасць, строгасць;

z całą ~cią — з (па) усёй строгасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

twardość

ж.

1. цвёрдасць;

2. непахіснасць, нязломнасць, непераканальнасць;

3. жорсткасць (вады);

4. суровасць, жорсткасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

напусці́ць сов.

1. в разн. знач. напусти́ть;

н. ды́му — напусти́ть ды́му;

н. мух — напусти́ть мух;

н. суро́васць — напусти́ть суро́вость;

2. (прибавить в размерах) припусти́ть;

н. на швы — припусти́ть на швы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жо́рсткасць ж.

1. (бязлітаснасць) Hrtherzigkeit f -, Grusamkeit f -, Brutalität f -; Härte f -, Strnge f - (суровасць);

2. (цвёрдасць) Härte f -, Ruheit f -;

3. тэх. Strrheit f -, Strre f -; Härte f - (вады)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mars

м. грозны выраз твару; суровасць, строгасць;

z ~em na czole — суровы;

robić ~a — рабіць грозны твар; хмурыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

няла́скавы і неласка́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не праяўляе ласкавасці ў абыходжанні з кім‑н.; суровы. Цяпер Зойка гаворыць добра і вучыцца някепска, але няласкавая дзяўчынка, панурая. Арабей. — Ты штось неласкавай стала да свайго паклонніка, Галіна, — сказаў Астапчык, ён быў даўно і добра знаёмы з Галінай і яе братам. Машара. // Які выяўляе суровасць, адсутнасць ласкавасці. Няласкавае абыходжанне. Няласкавы выгляд твару.

2. Няветлівы, недалікатны ў адносінах да каго‑н. Няласкавы прыём. Няласкавы гаспадар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schwre

f -

1) цяжа́р, ця́жкасць

das Gestz der ~ — фіз. зако́н прыцягне́ння

2) ця́жкасць, сур’ёзнасць (хваробы і г.д.); суро́васць

die ~ des Verbrchens — ця́жкасць злачы́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зачарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Уздзейнічаць чарамі, магічнымі словамі; заваражыць. — А ты не бядуй, уцешыла дзяўчынка Косціка. — У наступны раз я навучу цябе, як зачараваць гарлачык. Даніленка. Ой, трыпутнічак, Трыпутнік!.. Зелле-зеллейка жывое!.. Ты цвіцеш Ды пры дарогах, — Зачаруй майго мілога!.. Трус. // перан. Падпарадкаваць свайму ўплыву; паланіць, прывабіць. [Міцьку] зачаравала суровасць ракі, яе патаемная сіла, якой ён раней зусім і не заўважаў. Лупсякоў. Тонкая, чарнявая, з касою — Пра такіх Кабзар пісаў не раз — Светлаю дзявочаю красою Ты тады зачаравала нас. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)